Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα συντρόφων απο το σωματείο ΣΒΕΟΔ (Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου) να συμμετάσχουμε στις πανελλαδικές παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης στον απολυμένο πρόεδρο και αγωνιζόμενο συνδικαλιστή της ΣΒΕΟΔ Αντρέα Γιαννάκη από την ACS Courier, αλληλέγγυα ομάδα σύντροφων/ισσων προχώρησε σε ενημερωτική δράση σε τρία καταστήματα courier.
Συγκεκριμένα, την Πέμπτη 25/11 οι σύντροφοι/ισσες μοίρασαν κείμενο σχετικά με την απόλυση του Αντρέα Γιαννάκη αλλά και εφημερίδες του Σωματείου (Στο Ρελαντί) στους εργαζομένους ενώ κόλλησαν και αφίσες έξω απο την ACS Αργοστολίου και Ληξουρίου αλλά και στην Γενική Ταχυδρομική Αργοστολίου.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του  Αντρέα Γιανννάκη:

Στις 12 Οκτωβρίου 2010 απολύθηκε απο την ACS Courier ο αγωνιζόμενος συνδικαλιστής και πρόεδρος του Σ.Β.Ε.Ο.Δ Αντρέας Γιαννάκης. Ο Αντρέας είχε απολυθεί άλλη μια φορά το 2007. Το δικαστήριο τον δικαίωσε για την παράνομη απόλυσή του και έτσι το Μάη του 2009 η ACS αναγκάστηκε να τον επαναπροσλάβει δίνοντας του μισθούς και ένσημα για 22 μήνες. Η έντονη συνδικαλιστική του δράση τα τελευταία χρόνια, μιας και είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Σ.Β.Ε.Ο.Δ, τον έκανε στόχο των αφεντικών. Από την πρώτη μέρα της επαναπρόσληψης,  η ACS σχεδίαζε πώς θα τον ξεφορτωθεί το γρηγορότερο, για αυτό του άλλαξε τμήμα και ωράριο  και τον τοποθέτησε υπό τη στενή επιτήρηση δικών της ανθρώπων. Το καλοκαίρι του 2009, η ACS επέβαλε με απειλή απόλυσης το PDA* στους οδηγούς δικύκλων και αυτοκινήτων. Αρχικά, κάποιοι συνάδελφοι στη μητρική ACS αντισταθήκανε στη χρήση του μηχανήματος, αλλά η εταιρεία τους εκβίασε με απόλυση και έκαναν πίσω όλοι, πλην του Αντρέα. Ο Αντρέας συνέχισε να αντιδρά σε αυτή την επιβολή, ενώ το ΣΒΕΟΔ ήταν δίπλα του στηρίζοντάς τον και διεκδικώντας την κατάργηση του PDA.  Στη συνέχεια η ACS προσέφυγε στη επιτροπή του άρθρου 15** για να άρει τη συνδικαλιστική του ασυλία με πρόφαση την άρνηση εργασίας, παρόλο που ο Αντρέας έκανε τον ίδιο αριθμό παραδόσεων/ παραλαβών με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Η απόφαση της επιτροπής ήταν υπέρ της άρσης της συνδικαλιστικής ασυλίας, με 2 ψήφους υπέρ και 1 κατά από τον εκπρόσωπο της ΓΣΕΕ κοντινές στις δικές μας. Η απόφαση βασίστηκε σε νόμο του ΠΑΣΟΚ για το διευθυντικό δικαίωμα***. Ανακοινώθηκε λίγες μέρες μετά την καταγγελία του Αντρέα για την κατάσταση των δικύκλων και τα μέτρα ασφαλείας στην αρμόδια υπηρεσία (ΚΕΠΕΚ Κεντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου). Η αρνητική για το σωματείο απόφαση έλυσε τα χέρια της ACS, που κατάφερε να τον απολύσει μετά από 22 εξώδικα και μηνύσεις με διάφορα προσχήματα.
Από την αρχή της επιβολής του PDA το ΣΒΕΟΔ ενημέρωσε άμεσα τους εργαζόμενους για την εντατικοποίηση της παραγωγής, τους κινδύνους στην υγεία τους λόγω της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, αλλά και για τα προσωπικά τους δεδομένα, αφού παρακολουθούνται κάθε στιγμή μέσω δορυφορικού συστήματος GPS. Απέναντι σε όλα αυτά, τουλάχιστον αδιάφορη ήταν η στάση του ΔΣ του σωματείου εργαζομένων ACS. Μόνο μετά από πιέσεις του ΣΒΕΟΔ, ζήτησε απρόθυμα επίδομα 50 ευρώ και απενεργοποίηση του GPS, ενώ το θέμα του PDA δεν έχι τεθεί να συζητηθεί σοβαρά σε συνέλευση του επιχειρησιακού σωματείου της ACS. Οι εταιρείες διανομών- όπως και κάθε επιχείρηση- ,ενδιαφέρονται μόνο για τις αυξήσεις των κερδών τους. Γεγονός που αποτυπώνεται στις επενδύσεις τους σε εξοπλισμούς παρακολουθήσεως και ασφάλειας ( κάμερες παντού, PDA) ενώ αδιαφορούν εντελώς για τα ουσιώδη: ικανοποιητική μισθοδοσία, καινούρια μηχανάκια, ΜΑΠ (Μέσα Ατομικής Προστασίας: κράνος, μπότες, γάντια, μπουφάν). Ενδεικτικά ένα PDA κοστίζει από 1000 έως 1800 ευρώ, όσο περίπου ένα καινούριο μηχανάκι.

* Το PDA είναι ένας περίπλοκος, φορητός, ηλεκτρονικός υπολογιστής ο οποίος χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των εργαζομένων. Η εταιρεία μπορεί να τους παρακολουθεί κάθε στιγμή μέσω δορυφορικού συστήματος GPS, παραβιάζοντας έτσι τα προσωπικά τους δεδομένα. Οι εταιρείες διανομών τα επιβάλλουν στους οδηγούς προσθέτοντας κι άλλο άγχος στο ήδη επιβαρυμένο επάγγελμα με αποτέλεσμα να γίνονται συχνά ατυχήματα. Επίσης η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπει επιβαρύνει την υγεία τους χωρίς να ξέρουμε σε ποιό βαθμό, αφού για αυτό το θέμα δεν έχουν γίνει διασταυρωμένες μακροχρόνιες έρευνες. Ενώ οι παραλήπτες κατά την παράδοση αλληλογραφίας δίνουν το δείγμα της υπογραφής τους σε ηλεκτρονική μορφή, χωρίς να ξέρει κανείς πού καταχωρείται και σε ποιά χέρια μένει…

** Η επιτροπή του άρθρου 15 απαρτίζεται από έναν δικαστή, έναν εκπρόσωπο του ΣΕΒ και ένα μέλος της ΓΣΕΕ. Στην ακροαματική διαδικασία καταθέτουν ένας μάρτυρας από την εταιρεία και ένας μάρτυρας από την πλευρά του εργαζομένου. Η επιτροπή είναι αρμόδια να άρει τη συνδικαλιστική ασυλία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η επιτροπή βάφτισε την αμφιλεγόμενη επιβολή των PDA  “άρνηση εργασίας” , δίνοντας τη δυνατότητα στη μητρική ACS να απολύσει τον πρόεδρο του ΣΒΕΟΔ.

*** Το διευθυντικό δικαίωμα δίνει το “δικαίωμα” στα αφεντικά να επιβάλουν στους εργαζόμενους, ανάμεσα στα άλλα, αλλαγή ειδικότητας, αλλαγή ωραρίου, αλλαγή τόπου και τρόπου που παρέχεται η εργασία. Στην ουσία τους δίνει το δικαίωμα να μας αλλάζουν και αιώνα μεταφέροντάς μας στο 19^ο.

To Blog του σωματείου: http://www.sveod.gr/

Μετά την κυκλοφορία του κειμένου και της αφίσας στο Αργοστόλι και τα γύρω χωριά ακολούθησε η σπασμωδική αντίδραση του διευθυντή του Νοσοκομείου, Δημήτρη Αυγουστάτου:

Υβριστικό κείμενο για το Νοσοκομείο από ομάδα αναρχικών.

Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί στην πόλη του Αργοστολίου «εν κρυπτώ» κείμενο και αφίσα με την υπογραφή «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ» το οποίο είναι υβριστικό και επαίσχυντο για τους λειτουργούς της Υγείας στο Νοσοκομείο μας και ειδικότερα για τους Γιατρούς.
Η παραπάνω ενέργεια δείχνει ασχετοσύνη, εμπάθεια και πιθανόν ενδιαφέρον από Ψυχιατρική άποψη και παρ’ όλο που υπερβαίνει τα όρια της συκοφαντίας δεν κρίνουμε ότι αξίζει τον κόπο να υποβάλλουμε μήνυση κατά αγνώστων.
Ενημερωτικά θέλω μόνο να αναφέρω ότι στο πλαίσιο της λειτουργίας του Νοσοκομείου, οι Γιατροί αν και έχουν δικαίωμα να κάνουν ιδιωτικό ιατρείο το έχουν αρνηθεί.
Τέλος επισημαίνω ότι το Νοσοκομείο αν και έχει πολλά προβλήματα, χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους πολίτες των νησιών μας για τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Με εκτίμηση
Δημήτρης Αυγουστάτος
(αναδημοσίευση από kefaloniaphotonews.gr )

Η απάντηση μας είναι άμεση:

Αγαπητέ κύριε Αυγουστάτε,

μιας που αναγνωρίζετε ότι χαίρουμε ιδιαίτερου Ψυχιατρικού ενδιαφέροντος, παραδεχόμαστε ότι  έχουμε το ακαταλόγιστο πριν μας τρελάνετε εσείς με τις  εμμονές σας περί ηθικής και ορθολογικής διαχείρισης του Νοσοκομείου. Έχοντας υπάρξει και  μεις  θύματα του υπεροπτισμού, των λανθασμένων διαγνώσεων και του χρηματισμού από τους προστατευόμενούς  σας  γιατρούς, η ασχετοσύνη μας είναι δεδομένη και η εμπάθεια μας αδικαιολόγητη.

Η εν κρυπτώ διαφθορά σας έχει χτυπήσει κόκκινο και η ανοχή μας έχει εξαντληθεί. Η σπασμωδικότητα της αντίδρασης σας επιβεβαιώνει τα εξαρτημένα κομματικά αντανακλαστικά σας. Eμάς οι πηγές μας είναι καθαρά βιωματικές και αποτυπώνουν την εμπειρία των ήδη θιγμένων από τη νοσηρότητα του  συστήματος του Νοσοκομείου Σας,  κι  όχι  Νοσοκομείου Μας, αν και θα έπρεπε να είναι κοινωνικό αγαθό. Το Νοσοκομείο  δεν είναι το τσιφλίκι σας ούτε κανενός κομματικού παράγοντα.  Δεν είστε εσείς και ο κοινωνικός σας κύκλος αυτοί  που θα κρίνουν αν χαίρει μεγάλης εκτίμησης το Νοσοκομείο, όταν οι ασθενείς μπαίνουν μέσα με πόνο και βγαίνουν είτε με  βογγητά αν δεν ικανοποιηθούν τα οικονομικά αιτήματα των γιατρών είτε με την αβεβαιότητα της θεραπευτικής τους  αγωγής εφόσον αυτές καθορίζονται σαφώς από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Εμείς δε θίγουμε το δικαίωμα των γιατρών να έχουν ιδιωτικά ιατρεία αλλά το θράσος τους να παραπέμπουν τους ασθενείς σε αυτά για τη σωστή αποκατάσταση της υγείας  τους.

Και ποια είναι αυτά τα μικρά προβλήματα στα οποία αναφέρεστε και δε μιλάτε ξεκάθαρα; Μην είναι οι αδικαιολόγητες  απουσίες των γιατρών; Μην είναι η έλλειψη φαρμακευτικού υλικού; Μην είναι τα εργαστήρια που δε λειτουργούν και οι εξετάσεις που δε γίνονται; Πιστεύετε πραγματικά ότι υπάρχουν μικρά προβλήματα; Για ποιές παρεχόμενες υπηρεσίες μιλάτε; Για αυτές τις υποτυπώδεις που δίνονται ή για αυτές που οφείλετε να παρέχετε; Ή μήπως υποτιμάτε καταστάσεις  για να υπερασπιστείτε την καρέκλα σας, που την τιμάτε όταν με στόμφο ευχαριστείτε το νυν πρωθυπουργό και την πρώην υπουργό Υγείας για τον πάντα αξιοκρατικό, διορισμό σας;

Εμείς λοιπόν, προτείνουμε να κάνετε μήνυση κατά αγνώστων και κατά του Αγίου Γερασίμου αν αυτό σας ευχαριστεί, άλλωστε χάνετε πολλούς πελάτες εξαιτίας του. Τέλος, προτείνουμε σε σας και την υπόλοιπη συμμορία με τα άσπρα, να  κάνετε εμβόλια κατά της απληστίας και της αλαζονείας για να μη νοσήσουν και όσοι  γιατροί έχουν παραμείνει αμόλυντοι.

Περαστικά στο θιγμένο εγωισμό σας και να προσέχετε την πίεση σας.

Με αθεράπευτη τρέλα,

Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς
Διάλε παρ’ την εξουσία και τους γιατρούς στην παρούσα φάση

Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς και άλλους συντρόφους από πόρτα σε πόρτα στο Αργοστόλι και σε γύρω χωριά.

Φυσικά όσο θα διαιωνίζεται η νοσηρή κατάσταση στο νοσοκομείο, θα συνεχίζεται και η δράση μας…

Ιατρικό Ανακοινωθέν!

Το νοσοκομείο Αργοστολίου, νομού Κεφαλληνίας, γνωστοποιεί ότι :

Η εγχείρηση πέτυχε και ο ασθενής απεβίωσε.

Οι γιατροί άφησαν το ψαλίδι μέσα στην κοιλιά του ασθενούς και μια τσίχλα στην ακτινογραφία θώρακος. Αν προσθέσουμε τις καθημερινές ιστορίες απείρου κάλλους με τις λάθος διαγνώσεις, τις λάθος ή πειραματικές φαρμακευτικές αγωγές, τον ελλιπή εξοπλισμό, είναι η εικόνα που συνθέτει όχι το σενάριο μιας ελληνικής ταινίας αλλά τη νοσηρή κατάσταση του νοσοκομείου του Αργοστολίου. Γιατί σ’ αυτό το νησί και ποιος δεν έχει νοσταλγήσει την μαμή του χωριού, τα βότανα του παππού, τα ξεβασκάματα της γιαγιάς, τα γιατροσόφια του γείτονα! Αυτά τουλάχιστον δεν συνεπάγονταν ψυχολογική κακοποίηση και ανθρώπινο εξευτελισμό.

Το νοσοκομείο του Αργοστολίου, γνωστό στο νησί και ως σφαγείο, πάσχει από τα γεννοφάσκια του από ανίατη λοιμώδη νόσο που οφείλεται στον ιό της ασυδοσίας. Υπό την απόλυτη συγκάλυψη και κατ’ επέκταση συνενοχή των εκάστοτε διευθυντών, το νοσοκομείο έχει μετατραπεί σε άντρο επιδημικής ανηθικότητας και διαφθοράς. Ένα κομμάτι του μακρύ κατάλογου που συνθέτει την απόλυτη διάλυση είναι τα καθιερωμένα σωτήρια φακελάκια, ο χρηματισμός από φαρμακευτικές εταιρείες, η αδιαφορία, οι συμφωνίες ανταλλαγής ασθενών με εξω- νοσοκομειακούς φορείς (π. χ. μικροβιολογικά εργαστήρια), η κακή διαχείριση των οικονομικών,  οι χαμένες άσκοπες ώρες απουσίας των γιατρών λόγω ‘ασθένειας’, τα εργαστήρια και τα μηχανήματα που δεν λειτουργούν και οι εξετάσεις που δεν μπορούν να γίνουν, οι μονοπωλιακές ειδικότητες των γιατρών (π.χ. ουρολόγος) που καταντούν εκβιαστικές σχέσεις μεταξύ γιατρού και ασθενή.

Φυσικά δεν παραβλέπουμε τις ευθύνες που έχει το ίδιο το κράτος που ευλογεί τέτοιου είδους καταστάσεις φροντίζοντας να απαξιώνει το δημόσιο νοσοκομείο,  να μετατρέπει τον ανθρωπισμό σε κανιβαλισμό και τα νοσοκομεία σε προθάλαμο νεκροταφείου. Κοράκια όλων των ειδών μυρίζουν σάπιο αίμα και γυροφέρνουν μπας και αρπάξουν και αυτοί το μερίδιο τους από το ψοφίμι. Γιατί είναι αλήθεια, έχουμε ταξικό πόλεμο και στο δημόσιο νοσοκομείο καταφεύγουν μόνο τα θύματα της ελεύθερης αγοράς. Γνωρίζουμε και επιρρίπτουμε ευθύνες που αναλογούν στις εκάστοτε κυβερνήσεις για την κατάντια των δημόσιων νοσοκομείων. Ωστόσο,  αν μπούμε στον κυκεώνα αν η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα είναι σαν να βλέπουμε το δάσος και να χάνουμε το δέντρο. Και το δέντρο στην περίπτωση αυτή είναι οι ίδιοι οι γιατροί  αλα μπρατσέτα με όσους υποθάλπουν καταστάσεις από τους νοσοκόμους έως τους διοικητικούς.

Στο παρακράτος του νοσοκομείου έχει καθιερωθεί μια μορφή ιεραρχικής δομής με κεφαλή της πυραμίδας τους γιατρούς και τους ανώτερους διοικητικούς, κατώτερο προσωπικό τους νοσοκόμους και τους υπόλοιπους υπαλλήλους και κατώτατο τους καθαριστές/τριες. Με βάση αυτή τη δομή οι γιατροί διεκδικούν το ακαταλόγιστο και το αλάνθαστο. Έχουν υιοθετήσει ένα μόνιμα υπεροπτικό ύφος εκείνο της απόλυτης διάνοιας, εκείνο που αρμόζει στο κοινωνικό τους status.

Η σχέση γιατρού – ασθενή έχει μεταλλαχτεί αντίστοιχα σε σχέση κόστους-οφειλής. Το νοσοκομείο είναι χώρος γνωριμίας με τους ασθενείς και η κυρίως εξέταση διεκπεραιώνεται στο ιδιωτικό τους ιατρείο. Το πρωί στο σφαγείο το βράδυ στο ιατρείο, η συμπεριφορά τους μεταλλάσσεται λες και είναι δυο πρόσωπα σε ένα σώμα. Και όποιος μαγκούφης δεν έχει χρήματα για φακελάκια ή για επίσκεψη στο γραφείο, τότε ρισκάρει για έναν απλό βήχα να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Ποιος θα τολμήσει να αντιταχθεί στο παρακράτος του νοσοκομείου, ποιος θα τολμήσει να αμφισβητήσει τη θεραπευτική αγωγή του, ποιος θα τα βάλει με τα μεγαθήρια που βρίσκονται υπό την επήρεια βαθιάς τοξικολογικής φιλαργυρίας;

Και επειδή όλα αυτά ξεπερνάνε τα όρια της υπομονής μας προτείνουμε να αντιταχθούμε σ’ αυτό το θέατρο της υπέρτατης κοροϊδίας. Θέλουμε να μπει ένα τέλος σ’ αυτό το εξευτελιστικό παρεμπόριο ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στα αρρωστημένα σχέδια της  εκφυλισμένης καριέρας κανενός γιατρού-δολοφόνου. Δεν μπορεί κανένας να βαλσαμώσει τις φωνές μας για αυτό επικαλούμαστε στις προσωπικές ευθύνες του καθενός μας και προτείνουμε:

• Να αντισταθούμε και να αρνηθούμε οποιαδήποτε είδους χρηματισμό-φακελάκι γιατί είναι σαν να λαδώνουμε την μηχανή που αναπαράγει την νοοτροπία της διαφθοράς
• Να καταγγέλλουμε ονομαστικά και δημοσίως περιστατικά που απαξιώνουν το δημόσιο νοσοκομείο
• Να διεκδικούμε σεβασμό από τους γιατρούς, αυτόν ακριβώς που έχουν με τους πελάτες των γραφείων τους
• Δεν γινόμαστε έρμαια της πρόχειρης διάγνωσης τους και ζητάμε περαιτέρω πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας μας
• Να γινόμαστε κριτικοί και συμμέτοχοι στη θεραπεία μας
• Δεν εφησυχαζόμαστε από τις καθησυχαστικές επιβεβαιώσεις όταν κρίνουμε ότι ο γιατρός βιάζεται να σχολάσει
• Κοιτάμε πάντα τις αντενδείξεις των φαρμάκων που μας χορηγούν και αν υπάρχει δυνατότητα ψάχνουμε περισσότερες πληροφορίες για την υγεία μας
• Καταγγέλλουμε περιστατικά ψυχολογικής, σωματικής, ηθικής βίας και κακοποίησης
• Ζητάμε εξηγήσεις γιατί δεν υπάρχουν εφημερίες ενώ οι γιατροί δουλεύουν στα ιδιωτικά τους ιατρεία

Ας κάνουμε ενέσεις ανθρωπιάς στο απαξιωμένο δημόσιο νοσοκομείο, ας συμβάλουμε στη μεταμόσχευση της εκμαυλιστικής νοοτροπίας του χρηματισμού, να μην αναγνωρίσουμε καμιά ιεραρχική σχέση μεταξύ γιατρών και υπολοίπων.

Υ.Γ: Από το παρόν κείμενο εξαιρούνται ελάχιστοι γιατροί.

Η μαθητική νεολαία της Κεφαλονιάς λέει ‘ΟΧΙ’ στις φασιστικές παρελάσεις

Ο σπόρος της εξέγερσης του 2008 ευόδωσε άνθη και στην Κεφαλονιά. Μαθητές/τριες προέβησαν σε παρέμβαση αντιπληροφόρησης σχετικά με το θεσμό των μαθητικών παρελάσεων και των φασιστικών εθνικών επετείων.  Μοίρασαν το παρακάτω κείμενο σε σχολεία και φροντιστήρια και αντάλλαξαν απόψεις με μαθητές, γονείς, καθηγητές.

MΑΘΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ;; TO “OXI” ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!!

Οι μαθητικές παρελάσεις είναι φασιστικό έθιμο από την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά και καθιερώθηκε το 1936.Ωστόσο, δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο.Από τους ρωμαϊκούς, κιόλας, θριάμβους μέχρι την φρικιαστική πράξη του βυζαντινού αυτοκράτορα Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου που διέταξε να τυφλωθούν κάπου 14.000 αιχμάλωτοι και με μονόφθαλμους οδηγούς να επιστρέψουν «εν πομπή» στον τσάρο τους, κι από τις φάλαγγες του Ναπολέοντα ως την είσοδο των παρελαύνοντων με το βήμα της χήνας ναζιστικών στρατευμάτων στις κατεχόμενες πόλεις, οι παρελάσεις είναι διαχρονικά και παγκοσμίως συνυφασμένες με σφαγές και διαπόμπευση αιχμαλώτων πολέμου. Δεν σταματούν όμως εδώ….

Αν και η στρατιωτική εκπαίδευση στα σχολεία έλκει την καταγωγή της από την εποχή του βαυαρού βασιλιά Όθωνα, όταν ελλείψει γυμναστών, άρχισαν να διδάσκουν αποσπασμένοι στρατιωτικοί και πυροσβέστες, η πλήρης στρατιωτικοποίηση της νεολαίας επήλθε επί δικτατορίας Μεταξά. Βαδίζοντας πιστά στα χνάρια του Χίτλερ και του Μουσολίνι, οργάνωσε την Ε.Ο.Ν. και καθιέρωσε τελετές εορτασμού της 25ης Μαρτίου που μεταξύ άλλων περιλάμβαναν σχολικές παρελάσεις οι οποίες κορυφώθηκαν επί χούντας των συνταγματαρχών.

…και επιστρέφουμε στο σήμερα…

Η άβουλη εκτέλεση στρατιωτικών παραγγελμάτων υπό τους ήχους εμβατηρίων, η ομοιομορφία στην ένδυση, η μαζική στρατιωτική πειθαρχία ναζιστικού τύπου όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη ελεύθερης προσωπικότητας και στην διαμόρφωση χαρακτήρων με σωστή κριτική σκέψη και ισχυρή άποψη ,αλλά συντελούν στη σκόπιμη καθοδήγηση της νεολαίας προβάλλοντας μιλιταριστικά πρότυπα.

Οι διακρίσεις, (αγόρια-κορίτσια, ψηλοί-κοντοί, «καλοί»-«κακοί» μαθητές, Έλληνες-αλλοδαποί σημαιοφόροι,) είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα σεξισμού – ρατσισμού καθώς αποτελούν την αιτία για δείγματα και περιστατικά ρατσιστικών επιθέσεων και συμβάλλουν στην καλλιέργεια του μίσους μεταξύ των μαθητών.

Πρωταγωνιστικό ρόλο διεκδικεί η σημαία, όπου λόγω του φανατισμού που προωθούν εκπαιδευτικοί και μη, ισχυριζόμενοι ότι ο τίτλος του σημαιοφόρου είναι τιμητικός,σπείρουν τη διχόνοια και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους μαθητές.Ωστόσο, ΔΕΝ είναι λίγα τα παραδείγματα κατά τα οποία οι Έλληνες μαθητές αντιμετωπίζουν ρατσιστικά και απαξιωτικά αλλοδαπούς μαθητές για τη διεκδίκηση της σημαίας.

Επιπλέον, η άρνηση των μαθητών να παρελαύνουν, συχνά συνοδεύεται με απειλές, εκφοβισμό, εκβιασμό και τιμωρίες παράνομες όπως οι απουσίες, σε μέρες αργίας.

ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ;

ΟΙ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ, ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ,
ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

Η Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς, μια συλλογικότητα ντόπιων και μη κατοίκων του νησιού συστάθηκε κάτω από την αμοιβαία ανάγκη για ελεύθερη έκφραση ιδεών, σκέψεων και προβληματισμών. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία ανθρώπων που συσπείρωσαν τη φαντασία τους, την ενέργεια τους, τον ενθουσιασμό τους, για να τα διοχετεύσουν σε ανιδιοτέλειες δράσεις και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης. Είναι ο καρπός που φύτρωσε από το σπόρο της κεφαλονίτικης σάτιρας και δεν μπορεί παρά να στηλιτεύει κάθε ατασθαλία της ντόπιας κοινωνικής ελίτ αν και τις αμαρτίες της τελευταίας τις αφήνει για τον Άγιο Γεράσιμο γιατί είναι πάρα πολλές.

Ιστορικά το νησί αποτέλεσε μέρος της Επτάνησου Πολιτείας από το 1800 έως το 1807 που ήταν το πρώτο Ελληνικό κρατίδιο που δημιουργήθηκε τρεισήμισι αιώνες μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς το 1453. Έτσι επανήλθε το αριστοκρατικό πολίτευμα, και η εξουσία παραχωρήθηκε στα συμβούλια των ευγενών, ακυρώνοντας τα προνόμια των λαϊκών τάξεων και προκαλώντας αναταραχές στην Κεφαλονιά. Έκτοτε υιοθετήθηκε ένα συγκεκριμένο μοντέλο πολιτικής δομής που παραμένει αναλλοίωτο στις μέρες μας. Παγιώθηκαν συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις ελαφρώς αλλαγμένες κυρίως ονομαστικά παρά ποιοτικά. Την τότε μεγαλοαστική τάξη που αποτελούταν από ευγενείς μεγαλογαιοκτήμονες και μεγαλέμπορους, αποτελεί αντίστοιχα σήμερα η ντόπια πολιτική ελίτ με τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, με πρόσβαση στα δημόσια αξιώματα, οι οποίοι συχνά διαδραματίζουν ρόλο τοπικών κομματαρχών ακριβώς όπως παλιά. Οι άλλοτε αστοί, που διακρίνονταν 1) σε μεσαία αστική τάξη, η οποία συμπεριλάμβανε πρόσωπα οικονομικώς εύρωστα, με εμπορικές, επιχειρηματικές, ναυτικές δραστηριότητες και εξελίχθηκαν αντίστοιχα σε σημερινούς ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και τουριστικών επιχειρήσεων. 2) στην τότε κατώτερη αστική τάξη, αποτελούμενη από βιοτέχνες και τεχνίτες που παραμένουν το ίδιο και σήμερα και γ) αγρότες  και κτηνοτρόφους  που παραμένουν το ίδιο και σήμερα, μόνο που πλέον είναι ποσοτικά λιγότεροι.

Η Κεφαλονιά εδώ και χρόνια αποτελεί μια μικρογραφία παρακράτους με πρωταγωνιστές τους εκάστοτε άρχοντες από τη μια και τους εφησυχασμένους ρουσφετο-συναινετικούς κατοίκους από την άλλη. Έχει εδραιωθεί μεταξύ τους ένας  κώδικας σιωπής που θέλει τους μεν πρώτους να δρουν ανενόχλητοι εις βάρος των υπόλοιπων κατοίκων και  της φύσης και τους δε δεύτερους να βολεύονται στη διαφθορά προκειμένου να κουκουλώσουν τις παρανομίες τους. Με άλλα λόγια έχει παγιωθεί μια αμφίδρομη σχέση συνενοχής μεταξύ ψηφοθηρικών αρπακτικών και  μικροκομπιναδόρων μικροαστών. Σε μια τέτοια κλειστή επαρχιακή κοινωνία η  παραβίαση της ‘΄ομερτά’’ αποτελεί σοβαρό αδίκημα και πληρώνεται με παραδειγματικό κοινωνικό στιγματισμό που καθιστά τον παραβάτη τον δακτυλοδεικτούμενο του χωριού.

Μέσα σ’ αυτό το σαθρό κοινωνικό περιβάλλον ως αναρχικοί διαλέγουμε το δρόμο της ρήξης με κάθε είδους ψυχαναγκαστικό θεσμό, οικογενειακό, πολιτικό, κοινωνικό. Απεχθανόμαστε τους κοινωνικούς ρόλους που ετεροκαθορίζονται με βάση τα κοινωνικά στερεότυπα  (π.χ. ο γιός του Δημάρχου, η θυγατέρα του φούρναρη, ο κουρλός του Αργοστολιού κ.τ.λ.) και εκπορνεύουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Τασσόμαστε ενάντια στις θρησκευτικές ηθικοπρεπείς προκαταλήψεις και τις συντηρητικές αντιλήψεις που ενοχοποιούν την ελευθερία, αναστέλλουν την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου και εγκλωβίζουν σε μια κατάσταση απόλυτης μοιρολατρίας. Στόχος μας είναι να διευρύνουμε έναν κοινωνικό διάλογο που αφορά τη διάδοση αντιιεραρχικών, αντιεμπορευματικών, ανθρωποκεντρικών κοινωνικών δομών. Ευελπιστούμε να σταθούμε εμπόδιο σ’ αυτό το όργιο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του ανθρώπινου εξευτελισμού και να συμβάλουμε στη  δημιουργία των ώριμων εκείνων συνθηκών που ευνοούν την κοινωνική αφύπνιση και, κατ’επέκταση, την κοινωνική ανατροπή.

Μέσα σε μια περίοδο ιδιαιτέρως τεταμένη λόγω της παγκόσμιας συστημικής κρίσης (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, περιβαλλοντικής) που τροφοδοτεί και ενδυναμώνει το καπιταλιστικό σύστημα εμείς κάνουμε προτάσεις που δεν είναι κομματικά καπελωμένες και μεθοδευμένες. Προτείνουμε τις απαλλοτριώσεις και την αναδιανομή πλούτου ως απάντηση στη σημερινή οικονομική πόλωση και το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Προτάσσουμε την κατάληψη των μέσων παραγωγής, την αξιοποίηση της γης και την αλληλέγγυα συνεισφορά. Βλέπουμε την κρίση ως μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε την κοινωνικοπολιτική αποσάθρωση και να επανεπενδύσουμε στις ανθρώπινες σχέσεις.

Με άλλα λόγια θέτουμε την αυτονομία ως αυτοσκοπό και θέτουμε υπό αμφισβήτηση το θεσμό του κράτους. Πρεσβεύουμε σε μια κοινωνία  με πλήρη εδαφική ανεξαρτησία χωρίς σύνορα, αυτοδιοικούμενη με κοινές συνελεύσεις και απαλλαγμένη από καπιταλιστικές μεθοδεύσεις. Προτείνουμε την συλλογικοποίηση της αντίστασης με συναποφάσεις και συνυπευθυνότητα. Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε είδους καθοδήγηση προτάσσοντας την αυτοοργάνωση με οριζόντια αντιιεραρχική δομή τους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια κ.τ.λ.

Αντιστεκόμαστε στην παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, την καταστολή κάθε μορφής, τα νέα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα, το ρατσισμό και την ξενοφοβία, την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων, της τέχνης, των ανθρώπινων σχέσεων και την καταστροφή της φύσης.

Εν κατακλείδι, ήρθαμε για να μείνουμε και θα μας βρίσκετε συνέχεια μπροστά σας. Και αν νομίζετε ότι είμαστε απελπισμένοι επειδή έχετε κάνει αφαίμαξη της ελευθερίας και των δικαιωμάτων μας, πλανάστε πλάνη οικτρά. Αντλούμε δύναμη και έμπνευση από την αλληλεγγύη και τους αγώνες των συντρόφων μας και σε πείσμα των καιρών σκοπεύουμε να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα για να εντοπίζουμε οποιαδήποτε οργουελική μετάλλαξη του λογικού σε νομιμοποιημένο και ορθολογικοποιημένο παράλογο. Εμείς θα σας κουρλάνουμε, όχι εσείς.

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ, ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ…

ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΕΙΔΗΝ