Η Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς, μια συλλογικότητα ντόπιων και μη κατοίκων του νησιού συστάθηκε κάτω από την αμοιβαία ανάγκη για ελεύθερη έκφραση ιδεών, σκέψεων και προβληματισμών. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία ανθρώπων που συσπείρωσαν τη φαντασία τους, την ενέργεια τους, τον ενθουσιασμό τους, για να τα διοχετεύσουν σε ανιδιοτέλειες δράσεις και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης. Είναι ο καρπός που φύτρωσε από το σπόρο της κεφαλονίτικης σάτιρας και δεν μπορεί παρά να στηλιτεύει κάθε ατασθαλία της ντόπιας κοινωνικής ελίτ αν και τις αμαρτίες της τελευταίας τις αφήνει για τον Άγιο Γεράσιμο γιατί είναι πάρα πολλές.
Ιστορικά το νησί αποτέλεσε μέρος της Επτάνησου Πολιτείας από το 1800 έως το 1807 που ήταν το πρώτο Ελληνικό κρατίδιο που δημιουργήθηκε τρεισήμισι αιώνες μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς το 1453. Έτσι επανήλθε το αριστοκρατικό πολίτευμα, και η εξουσία παραχωρήθηκε στα συμβούλια των ευγενών, ακυρώνοντας τα προνόμια των λαϊκών τάξεων και προκαλώντας αναταραχές στην Κεφαλονιά. Έκτοτε υιοθετήθηκε ένα συγκεκριμένο μοντέλο πολιτικής δομής που παραμένει αναλλοίωτο στις μέρες μας. Παγιώθηκαν συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις ελαφρώς αλλαγμένες κυρίως ονομαστικά παρά ποιοτικά. Την τότε μεγαλοαστική τάξη που αποτελούταν από ευγενείς μεγαλογαιοκτήμονες και μεγαλέμπορους, αποτελεί αντίστοιχα σήμερα η ντόπια πολιτική ελίτ με τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, με πρόσβαση στα δημόσια αξιώματα, οι οποίοι συχνά διαδραματίζουν ρόλο τοπικών κομματαρχών ακριβώς όπως παλιά. Οι άλλοτε αστοί, που διακρίνονταν 1) σε μεσαία αστική τάξη, η οποία συμπεριλάμβανε πρόσωπα οικονομικώς εύρωστα, με εμπορικές, επιχειρηματικές, ναυτικές δραστηριότητες και εξελίχθηκαν αντίστοιχα σε σημερινούς ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και τουριστικών επιχειρήσεων. 2) στην τότε κατώτερη αστική τάξη, αποτελούμενη από βιοτέχνες και τεχνίτες που παραμένουν το ίδιο και σήμερα και γ) αγρότες και κτηνοτρόφους που παραμένουν το ίδιο και σήμερα, μόνο που πλέον είναι ποσοτικά λιγότεροι.
Η Κεφαλονιά εδώ και χρόνια αποτελεί μια μικρογραφία παρακράτους με πρωταγωνιστές τους εκάστοτε άρχοντες από τη μια και τους εφησυχασμένους ρουσφετο-συναινετικούς κατοίκους από την άλλη. Έχει εδραιωθεί μεταξύ τους ένας κώδικας σιωπής που θέλει τους μεν πρώτους να δρουν ανενόχλητοι εις βάρος των υπόλοιπων κατοίκων και της φύσης και τους δε δεύτερους να βολεύονται στη διαφθορά προκειμένου να κουκουλώσουν τις παρανομίες τους. Με άλλα λόγια έχει παγιωθεί μια αμφίδρομη σχέση συνενοχής μεταξύ ψηφοθηρικών αρπακτικών και μικροκομπιναδόρων μικροαστών. Σε μια τέτοια κλειστή επαρχιακή κοινωνία η παραβίαση της ‘΄ομερτά’’ αποτελεί σοβαρό αδίκημα και πληρώνεται με παραδειγματικό κοινωνικό στιγματισμό που καθιστά τον παραβάτη τον δακτυλοδεικτούμενο του χωριού.
Μέσα σ’ αυτό το σαθρό κοινωνικό περιβάλλον ως αναρχικοί διαλέγουμε το δρόμο της ρήξης με κάθε είδους ψυχαναγκαστικό θεσμό, οικογενειακό, πολιτικό, κοινωνικό. Απεχθανόμαστε τους κοινωνικούς ρόλους που ετεροκαθορίζονται με βάση τα κοινωνικά στερεότυπα (π.χ. ο γιός του Δημάρχου, η θυγατέρα του φούρναρη, ο κουρλός του Αργοστολιού κ.τ.λ.) και εκπορνεύουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Τασσόμαστε ενάντια στις θρησκευτικές ηθικοπρεπείς προκαταλήψεις και τις συντηρητικές αντιλήψεις που ενοχοποιούν την ελευθερία, αναστέλλουν την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου και εγκλωβίζουν σε μια κατάσταση απόλυτης μοιρολατρίας. Στόχος μας είναι να διευρύνουμε έναν κοινωνικό διάλογο που αφορά τη διάδοση αντιιεραρχικών, αντιεμπορευματικών, ανθρωποκεντρικών κοινωνικών δομών. Ευελπιστούμε να σταθούμε εμπόδιο σ’ αυτό το όργιο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του ανθρώπινου εξευτελισμού και να συμβάλουμε στη δημιουργία των ώριμων εκείνων συνθηκών που ευνοούν την κοινωνική αφύπνιση και, κατ’επέκταση, την κοινωνική ανατροπή.
Μέσα σε μια περίοδο ιδιαιτέρως τεταμένη λόγω της παγκόσμιας συστημικής κρίσης (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, περιβαλλοντικής) που τροφοδοτεί και ενδυναμώνει το καπιταλιστικό σύστημα εμείς κάνουμε προτάσεις που δεν είναι κομματικά καπελωμένες και μεθοδευμένες. Προτείνουμε τις απαλλοτριώσεις και την αναδιανομή πλούτου ως απάντηση στη σημερινή οικονομική πόλωση και το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Προτάσσουμε την κατάληψη των μέσων παραγωγής, την αξιοποίηση της γης και την αλληλέγγυα συνεισφορά. Βλέπουμε την κρίση ως μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε την κοινωνικοπολιτική αποσάθρωση και να επανεπενδύσουμε στις ανθρώπινες σχέσεις.
Με άλλα λόγια θέτουμε την αυτονομία ως αυτοσκοπό και θέτουμε υπό αμφισβήτηση το θεσμό του κράτους. Πρεσβεύουμε σε μια κοινωνία με πλήρη εδαφική ανεξαρτησία χωρίς σύνορα, αυτοδιοικούμενη με κοινές συνελεύσεις και απαλλαγμένη από καπιταλιστικές μεθοδεύσεις. Προτείνουμε την συλλογικοποίηση της αντίστασης με συναποφάσεις και συνυπευθυνότητα. Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε είδους καθοδήγηση προτάσσοντας την αυτοοργάνωση με οριζόντια αντιιεραρχική δομή τους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια κ.τ.λ.
Αντιστεκόμαστε στην παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, την καταστολή κάθε μορφής, τα νέα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα, το ρατσισμό και την ξενοφοβία, την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων, της τέχνης, των ανθρώπινων σχέσεων και την καταστροφή της φύσης.
Εν κατακλείδι, ήρθαμε για να μείνουμε και θα μας βρίσκετε συνέχεια μπροστά σας. Και αν νομίζετε ότι είμαστε απελπισμένοι επειδή έχετε κάνει αφαίμαξη της ελευθερίας και των δικαιωμάτων μας, πλανάστε πλάνη οικτρά. Αντλούμε δύναμη και έμπνευση από την αλληλεγγύη και τους αγώνες των συντρόφων μας και σε πείσμα των καιρών σκοπεύουμε να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα για να εντοπίζουμε οποιαδήποτε οργουελική μετάλλαξη του λογικού σε νομιμοποιημένο και ορθολογικοποιημένο παράλογο. Εμείς θα σας κουρλάνουμε, όχι εσείς.
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ, ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ…
ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΕΙΔΗΝ