Tag Archives: για την 5 Μάη

Για την 5η Μάη

Την Τετάρτη 5 Μάη πραγματοποιήθηκε μια από τις πιο μαζικές εργατικές κινητοποιήσεις από τη μεταπολίτευση και μετά, με την απεργιακή συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στα νέα μέτρα που επέβαλαν οι διεθνείς τρομοκράτες του ΔΝΤ και της Ε.Ε .

Η ιστορία* επεφύλασσε η συγκεκριμένη ημέρα να γραφτεί στις πιο μαύρες σελίδες του σύγχρονου εργατικού κινήματος, καθώς παράλληλα με τις μεγαλειώδεις πορείες -και ενώ άλλοι εργάτες ασφυκτιούσαν στο χώρο της δουλειάς αποτρεπόμενοι με εργοδοτικές απειλές από το δικαίωμα της απεργίας- οι εργαζόμενοι στη Marfin στην οδό Σταδίου ασφυκτιούσαν στην κυριολεξία κατά τον εμπρησμό της τράπεζας.

Στο τραγικό αποτέλεσμα των 3 νεκρών από τον εμπρησμό συνέβαλε σε εγκληματικό βαθμό ο γνωστός άγνωστος δολοφόνος Βγενόπουλος, που ως ιδιοκτήτης της συγκεκριμένης τοκογλυφικής επιχείρησης είχε αποτρέψει με την απειλή της απόλυσης τους εργαζομένους του να απεργήσουν, γνωρίζοντας πως η πορεία θα περνούσε απ’ έξω και ότι οι τράπεζες παραδοσιακά αποτελούν στόχους επίθεσης στις διαδηλώσεις, είχε φροντίσει να μείνουν κλειδωμένοι στο κατάστημα χωρίς εξόδους διαφυγής και χωρίς ο χώρος να πληροί τα στοιχειώδη μέτρα πυροπροστασίας.

Φυσικά δεν περιμένουμε από τους τραπεζίτες να ενδιαφέρονται για τις συνθήκες ασφάλειας των εργαζομένων τους, αφού για τους πρώτους ο χαμένος χρόνος εργασίας είναι ζημία. Ίσα ίσα που μπορεί να τους/τις χρησιμοποιούν και ως ασπίδα προστασίας των βιτρινών ή των «πολύτιμων αγαθών» τους απέναντι στο σαρωτικό διάβα ενός εξαγριωμένου πλήθους. Ήταν και είναι εξαγριωμένοι βλέποντας τα δικαιώματα τους να συρρικνώνονται στο όνομα της ασφάλειας, τα εργατικά κεκτημένα δεκαετιών να εκμηδενίζονται, τα εισοδήματα τους να πετσοκόβονται στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας και της μελλοντικής εξόδου από την κρίση που οι ίδιοι οι διαχειριστές τους δημιούργησαν.

Το πλήθος του κόσμου που βγήκε στους δρόμους της Αθήνας την 5η Μάη, αριθμούσε πάνω από 200.000 άτομα, πλήθος πολυσυλλεκτικό σε επίπεδο ηλικιών, ταξικού προσδιορισμού και πολιτικών θέσεων. Μέσα στην ανωνυμία και την ασφάλεια που προκύπτει από τη δύναμη του πλήθους, αναδεικνύονται πρακτικές αλληλεγγύης και συναίνεσης που πηγάζει από το κοινό αίσθημα «έχουμε το δίκιο με το μέρος μας».

Έτσι, είδαμε κόσμο να αντιστέκεται στο χημικό πόλεμο, να απωθεί και να απαξιώνει την αστυνομία και αυθόρμητα να προσπαθεί να εισβάλει στο κΥνοβούλιο με καθόλου καλές προθέσεις για τους επίορκους «αντιπροσώπους» του λαού με τους παχυλούς μισθούς και τις ουρές των σκανδάλων. Αναντίστοιχα με την αυθόρμητη απόπειρα εισβολής στη Βουλή, παρακολουθήσαμε τις ετοιμοπόλεμες «ταξιαρχίες επαναστατικού μηδενισμού» , να θέτουν φωτιά στο κτίριο της Marfin την ώρα που απασχολούσε εργαζόμενους. Δυστυχώς, η λογική του φετιχισμού της βίας ως αυτοσκοπό μπορεί εύκολα να παρεκτραπεί σε ανεξέλεγκτη , τυφλή βία που καμουφλαρισμένη μ’ ένα επαναστατικό προσωπείο και χωρίς πολιτική ταυτότητα να στραφεί ενάντια στην ίδια την κοινωνία.

Θεωρούμε λοιπόν αναγκαίο να κάνουμε διακριτή τη θέση μας σχετικά με το τραγικό συμβάν του θανάτου των 3 υπαλλήλων της Marfin αλλά δεν θα αφήσουμε και κανένα κοράκι της πολιτικής και των ΜΜΕ να αντλεί υπεραξία ποινικοποιώντας ολόκληρο τον αναρχικό χώρο. Ως αναρχικοί δεν αποτάσσουμε τη βία αλλά την αποδεχόμαστε από θέση άμυνας απέναντι στη θεσμική βία αυτών που μας μασάνε τη ζωή. Βέβαια δε θεωρούμε πως η Εξουσία πεθαίνει με μερικές σπασμένες τζαμαρίες, αλλά ούτε είμαστε και της άποψης ότι «η πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι». Η Εξουσία βασίζεται πάνω σε ένα ολόκληρο σύστημα καταναγκαστικών σχέσεων μεταξύ αφεντικών και εργαζομένων. Έτσι, δε μπορούμε να θεωρήσουμε τους εργαζόμενους εχθρούς μας, διότι υφίστανται και αυτοί την εκμετάλλευση των αφεντικών τους για τους οποίους είμαστε όλοι αναλώσιμοι. Οπότε ας σταματήσει ο Βγενόπουλος να αποκαλεί τους εργαζομένους του συνεργάτες, όπως προκλητικά κάνει στις ανακοινώσεις του . Δεν είστε συνεργάτες κε Βγενόπουλε. Εσείς είστε αφεντικό και δη, μεγαλοκαπιταλιστής. Αυτοί ήταν υπάλληλοι σας. Οι νεκροί αυτοί είναι ταξικοί νεκροί, δικοί μας, της κοινωνίας και όχι της Marfin, ούτε του κράτους.

Η φωνή των 200.000 διαδηλωτών πάγωσε με την είδηση και φιμώθηκε από τους δημοσιογράφους που ως γνωστά φερέφωνα των ταγμάτων ασφαλείας και του κράτους έσπευσαν να εκφράσουν την αγανάκτηση και την οργή τους για τα γεγονότα, δίνοντας τους ένα ωραίο πρόσχημα να σπάσουν την απεργία της ΕΣΗΕΑ.

Φυσικά ξέχασαν ότι κατά την διάρκεια της πορείας ο κόσμος επιχείρησε να μπει στη βουλή, όχι για να διαπραγματευτεί με τους γκάνγκστερ του κΥνοβουλίου αλλά για να τους λιντσάρει.

Έκαναν πως δεν άκουσαν το οργισμένο πλήθος να κραυγάζει με πάθος «να καεί το μπουρδέλο η βουλή».

Έκαναν πως δεν κατάλαβαν ότι το δίκιο των διαδηλωτών θα νομιμοποιούσε τον κανιβαλισμό αν υπήρχε περίπτωση να παλουκώσουν στα έδρανα όποιων από τους 300 ‘ληστές με τις γραβάτες’ είχε το θράσος να εμφανιστεί μπροστά τους.

Και αναρωτιόμαστε αλήθεια αν υπήρχε έστω και ένας από τους 200.000 διαδηλωτές που πίστευε ότι θα κατέβει σε ειρηνική πορεία και όχι στο πεδίο της μάχης;

Και ποιοι από όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν από καιρό χάσει τα δικαιώματα τους αλλά ευτυχώς όχι την αξιοπρέπεια τους θα είχαν την όρεξη και την υπομονή για άλλες διαπραγματεύσεις και διαλόγους;

Σας ενημερώνουμε λοιπόν ότι:

  1. Δε μπορείτε να μας καταλογίζετε διατάραξη κοινής ειρήνης γιατί απλά δεν έχουμε ειρήνη

  2. Δε θα κλείσετε το στόμα του εξεγερμένου κόσμου γιατί απλά δεν μπορείτε να σταματήσετε τη λάβα του κοινωνικού ηφαιστείου που εσείς ξυπνήσατε

  3. Δεν είστε αρμόδιοι να καταλογίζετε ευθύνες γιατί είστε οι πλέον ανεύθυνοι

  4. Δε μπορείτε να αποφασίζετε για τις τύχες μας γιατί είστε τυχοδιώχτες

  5. Δε μπορείτε να μας ενοχοποιείτε για αντίσταση κατά της αρχής γιατί για μας δεν υπάρχει ούτε αρχή ούτε τέλος σ’ αυτό τον κύκλο κοινωνικής πάλης

Και για να μην είμαστε αχάριστοι ως ένδειξη αναγνώρισης του έργου και της κοινωνικής προσφοράς σας, σας απονέμουμε τον τίτλο των πιο διεφθαρμένων πολιτικών και άξιων συνεχιστών της χούντας…

Και σας προειδοποιούμε έτσι προληπτικά (ξέρετε εσείς) ότι το μάτι του τρελού κεφαλλονίτη έχει γυαλίσει περισσότερο …

ΌΡΣΕ ΡΕΝΤΙΚΟΛΑ-ΡΑΜΟΛΙΜΕΝΤΑ

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους της κατάληψης Ζαΐμη και στο στέκι μεταναστών, που δέχτηκαν τραμπούκικες επιθέσεις από τα τάγματα ασφαλείας της δημοκρατίας.

*Δεν κατηγορούμε την επιστήμη της Ιστορίας ως υπεύθυνη της τραγικότητας που συνοδεύει πλέον αυτή την ημερομηνία, αλλά αλίμονο, όλοι αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της, αφού Ιστορία γράφεται από τους δρώντες όρους του κοινωνικού γίγνεσθαι.

Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς