Category Archives: Κείμενα

Τετάρτη Ματωμένη Τετάρτη

Κεφαλονιά ώρα τουριστική… ενώ στο κέντρο της Αθήνας το κάθε λεπτό βάφεται με αίμα. 11/05/2011 ημέρα γενικής απεργίας και το φιλολαϊκό προφίλ του κύριου Παπουτσή του ήρωα του πολυτεχνείου καταρρέει στα πιο βρώμικα νερά του Κουτάβου. Το ΜΠΑΤΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο αιματηρό.

Ένα χρόνο μετά το θάνατο των τριών εργαζομένων της Μαρφίν, το κράτος διαλέγει να επαναφέρει τα θανατερά γεγονότα στις μνήμες μας με ζωντανή αναπαράσταση. Οι αιμοσταγείς δολοφόνοι, τα ‘όργανα της τάξης’, έλαμψαν δια της βίας και του υπερβάλλοντα ζήλου τους. Πήραν εντολή να σκοτώσουν και έκαναν σωστά τη ‘δουλειά τους’. Οι πληρωμένοι δολοφόνοι, οι μπράβοι της δημοκρατίας, επιτέθηκαν στους διαδηλωτές με υπέρτατο μένος και τους έστειλαν στο νοσοκομείο με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Κάποιος κόσμος προσπαθώντας να σωθεί από τα αιμοβόρα αρπακτικά ποδοπατήθηκε και κάποιοι την ‘γλύτωσαν’ με εγκαύματα και μικροτραυματισμούς.

Όμως αυτά τα γουρούνια, αυτοί οι κατάπτυστοι της κοινωνίας, οι άχρηστοι χαραμοφάηδες, δεν είναι ικανοί να κλείσουν τα στοματά μας με τα γκλοπ. Όσο και αν ενισχυθούν με την συμμορία των ‘αγανακτισμένων πολιτών’ δε μπορούν να σταματήσουν το πάθος μας για ελευθερία, δε θα μας αποτρέψουν να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, δε θα εκτρέψουν την αλληλεγγύη μας για τους μετανάστες. Όσο και αν γαυγίζουν τα μαύρα σκυλιά της λύσσας, σε εμάς μοιάζουν με βουβό κινηματογράφο κακής ποιότητας. Και όσο για την υποτιθέμενη τιμωρία της διαθεσιμότητας, αυτά είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου. Ποτέ το κράτος δεν τα έβαλε με την ασπίδα του, απλά κάποιους (βλ. Κορκονέα) τους θυσίασε και τους χρησιμοποίησε για να κερδίσει τις εντυπώσεις ως κράτος «δικαίου» και να τουμπάρει την κοινή γνώμη υπέρ του.

Εμείς είμαστε λύκοι και δεν τρομάζουμε από κανενός είδους φοβέρα και κανενός είδους καταστολή. Πεισμώνουμε περισσότερο και ενισχύουμε την αλληλεγγύη μας για όλους όσους εξεγείρονται και αντιστέκονται στην καθημερινή τους ζωή.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΝΗ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝΕ ΣΚΑΤΑ

ΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝΕ ΑΠΟ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ – ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς

25η Μαρτίου: Βαστάτε Τούρκοι τ’αλογα, έρχεται ο Γερουλάνος

Κείμενο που κυκλοφόρησε από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς με τη βοήθεια συντρόφων/ισσων στο Αργοστόλι και στο Ληξούρι.

 

25 Μαρτίου : Βαστάτε Τούρκοι τ’αλογα, έρχεται ο Γερουλάνος
25η Μαρτίου, μια ακόμη επέτειος εθνικής πλάνης. Το χορό του Ζαλόγγου επιβλέπει αυτή τη φορά ο  επίτιμος ληστής ανάμεσα στους υπόλοιπους κοτζαμπάσηδες, Π. Γερουλάνος . Και είναι άξια επίτιμος, αφού το όνομα του φιγουράρει τον τελευταίο καιρό στις λίστες των σκανδαλωδώς ευνοημένων από τις  αυθαιρεσίες των πολιτικών παρατάξεων. Συγκεκριμένα, οι ρυπαρές μπίζνες της οικογένειας Γερουλάνου, παρακάμπτοντας τους  περιβαλλοντικούς κανόνες   και τα θεσπισμένα πιόνια ελέγχου, συνεχίζονται απτόητες υπερασπίζοντας επάξια το ρόλο του ως υπουργός ‘Πολιτισμού’ και ‘Τουρισμού’.
Αναλυτικότερα, το 2004 κάτοικοι και σωματεία της Κεφαλονιάς προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας( ΣτΕ) εναντίον της απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (ΓΓΠΙΝ) σχετικά με τη λειτουργία της εταιρείας ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΑΕ.  Μετά τη δικαίωση των κατοίκων για το κλείσιμο των ιχθυοτροφείων, η απόφαση αγνοήθηκε και ακολούθησε μια σειρά προσφυγών και αποφάσεων που αψηφίστηκαν  για να δώσει την τελική λύση η υπουργός περιβάλλοντος και πράσινης ανάπτυξης Τ. Μπιρμπίλη. Η τελευταία, με διάταξή της στο νόμο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – η οποία αν και απορρίφθηκε από το ΣτΕ-  δίνει τη δυνατότητα  στις παράνομες εταιρίες να λειτουργήσουν για έναν ακόμη χρόνο.    Αυτό  σε συνδυασμό με τη δικαστική απόφαση που εκκρεμεί λόγω συνεχών αναβολών δίνει παράταση ζωής στην εταιρεία μέχρι να επινοήσουν κάποιο νέο νόμο που να κατοχυρώνει πλήρως τη λειτουργία τους (βλ. φαστ τρακ), και αποδεικνύει πόσο εξαρτημένες και κατευθυνόμενες είναι η νομοθετική και η δικαστική εξουσία.
Ανεξάρτητα τόσο από τους ενάγοντες και τα πιθανά συμφέροντα τους, όσο και για τους νόμους που θεσπίζονται, καταργούνται ή τροποποιούνται κατά τα πολιτικά συμφέροντα, εμείς καταδεικνύουμε την υπόθεση Γερουλάνου  ως μια καλοστημένη επιχείρηση, η οποία στο όνομα του κέρδους και με τις ευλογίες της υπ. Περιβάλλοντος, συμβάλλει στην καταστροφή του περιβάλλοντος, τον κατακερματισμό της φύσης και τη μονομερή ωφέλεια των φυσικών πόρων από τους μεγαλοαστούς.
Κάθε φορά που εμφανίζεται ο κάθε λαοπλάνος Γερουλάνος ως το μακρύ χέρι της εξουσίας, εξαγοράζει συνειδήσεις, αποσιώπηση και συναίνεση  εις βάρος της φύσης και κατ’ επέκταση εις βάρος μας. Αυτή η βάρβαρη επέλαση υποτιμά τη νοημοσύνη του κόσμου αφού βαφτίζει τις μολυσμένες τσιπούρες βιολογικές με τις ευλογίες της κάθε δήθεν οικολογικής επιχείρησης τύπου Greenpeace που τις  αναγνωρίζει και τις διαφημίζει ως ποιοτικά ελεγμένες.
Μέσα σ ΄ αυτό έρχεται και η απαξίωση της περιβαλλοντικής προστασίας από το ίδιο το κράτος, αφού αφήνει τους βιολογικούς καθαρισμούς να υπολειτουργούν με αποτέλεσμα τα λύματα να καταλήγουν ωμά στο νερό. Τα υδάτινα ρεύματα μεταφέρουν τη ρύπανση από τις ιχθυοκαλλιέργειες αναμιγνύοντας τη με τα λύματα  του Ληξουρίου, και κατ’ επέκταση ο κόλπος του Αργοστολίου γίνεται ένας απέραντος βάλτος. Οπότε όχι μόνο δε μπορούμε να μιλάμε για βιολογική τσιπούρα, αλλά ούτε κατά διάνοια κατάλληλη για βρώση.
Μέσα σ’αυτό το παραλήρημα για ανάπτυξη ο Γερουλάνος υπόσχεται και τουριστική άνθηση μιλώντας για επενδύσεις. Αποκωδικοποιώντας τις υποσχέσεις, αυτό σημαίνει άμεσο ξεπούλημα με όρους φαστ τρακ (πχ. Αίνος, Μύρτος, Τραπεζάκι, Καταβόθρες, Μακρής Γιαλός). Την 25 Μάρτη προσκαλείται μαζί με τους υπόλοιπους επίσημους της διαφθοράς, σαν αντιπρόσωπος της κυβέρνησης και σαν ευεργέτης να μας επιβεβαιώσει ότι η ιστορία κάνει κύκλους και ότι παραμένουμε κατεχόμενη ζώνη με χειρότερους όρους από τα χρόνια του τούρκικου ζυγού.
Έτσι περνάμε στην επικαιρότητα που η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους  επιβάλλει σαν μονόδρομο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, που παρεμπιπτόντως καταδίκαζε μέχρι ένα χρόνο πριν σύσσωμο το πολιτικό στερέωμα. Φυσικά δεν μας ξαφνιάζει το γεγονός, αφού εδώ και καιρό παρακολουθούμε ένα συνεχές κόψιμο και ράψιμο των νόμων με πατρόν στα μέτρα τους.

Και σεις θα παρελάσετε μπροστά τους ;

 

ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΆΜΜΟΣ ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς

Μερικές σκέψεις για την οικονομική κρίση και τις επιδράσεις της στην Κεφαλονιά

Τους τελευταίους μήνες,  βιώνουμε  τη βιαιότερη επίθεση των αφεντικών από τη μεταπολίτευση και μετά. Μέρα με τη μέρα βουλιάζουμε σε ένα μεσαίωνα κοινωνικό, εργασιακό, οικονομικό, μέρα με τη μέρα το ταξικό ρήγμα μεγαλώνει. Σαν το κινέζικο βασανιστήριο της σταγόνας, ανακοινώνονται συνεχώς καινούριες μέθοδοι επιδρομής και καταλήστευσης του εισοδήματος εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων, επιθέσεις στις θέσεις εργασίας και στα εργασιακά δικαιώματα, περικοπές στα κοινωνικά αγαθά της υγείας και της παιδείας. Μόνο που δεν έχουμε να κάνουμε με σταγόνες αλλά με παλιρροιακά κύματα που ισοπεδώνουν ότι έχει κατακτηθεί ως τώρα με πολυετείς αγώνες. Την παλίρροια που έφερε η σοσιαλιστική βαρβαρότητα του ΠΑΣΟΚ με τους αυτοαποκαλούμενους γιατρούς του ΔΝΤ και  την επονομαζόμενη μεταρρυθμιστική  αναδιάρθρωση που πειραματίζεται με τα όρια συρρίκνωσης της αξιοπρέπειας και  του βιοτικού μας επιπέδου.

Όπως είναι αναμενόμενο, τέτοιου είδους επιθέσεις πρέπει να βρουν και το κατάλληλο έδαφος για να είναι στο μέγιστο βαθμό γόνιμες για τα αφεντικά. Έτσι, από την ενορχήστρωση δε θα μπορούσαν να λείπουν τα ΜΜΕ που λειτουργούν ως κύριοι εκφραστές του ληστρικού συστήματος. Τα ΜΜΕ, ως χειραγωγοί των εκμεταλλευόμενων,  εξαπατούν συνειδήσεις, καλλιεργούν κλίμα συναίνεσης μέσω της δημιουργίας ενοχικών συνδρόμων τύπου «όλοι μαζί  τα φάγαμε αλλά είναι αναγκαίο κακό, ας πεινάσουμε τώρα για ένα καλύτερο αύριο». Στρεψόδικοι και υποκριτές καθώς είναι, από τη μια προσπαθούν μέσω της ανάδειξης της οικονομικής επιτήρησης ως ζήτημα εθνικής κυριαρχίας να στρώσουν κλίμα εθνικής ενότητας ενώ από την άλλη σπέρνουν τη διχόνοια στην κοινωνία  βάζοντας τους εργαζομένους να σφάζονται μεταξύ τους αλληλοκατηγορούμενοι. Γνωστή και πάγια τακτική χειραγώγησης, το διαίρει και βασίλευε. Παράλληλα, ενώ μιλούν για τη βαρβαρότητα των νέων μέτρων τα επιβεβαιώνουν ως αναγκαία. Και ενώ η δικαιοσύνη εθελοτυφλεί στα σκάνδαλα και στη λεηλασία του δημόσιου χρήματος, φροντίζει να εξαντλεί τον ποινικό κώδικα σε κατηγορητήρια διαδηλωτών και κοινωνικών αγωνιστών, διασφαλίζοντας έτσι την κοινωνική ειρήνη.
Μέσα σ’ ένα διαρκές κλίμα ανασφάλειας αυτό που βασιλεύει είναι ο φόβος, πάντα με κύριο υποβολέα τα ΜΜΕ. Φόβος για το άμεσο μέλλον, φόβος να συμπαρασταθούμε στον απολυμένο συνάδελφο, φόβος να απεργήσουμε  μη χάσουμε τη δουλειά μας, φόβος μη διαμαρτυρηθούμε και χάσουμε τα λίγα ψίχουλα που μας έχουν απομείνει. Μ’ αυτό τον τρόπο οδηγούμαστε σταθερά στην εξατομίκευση και την απομόνωση. Κλείνουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας για να οχυρωθούμε στο άτομο μας, στο αίσθημα βεβαιότητας «εγώ θα τη βολέψω».
Και ας έρθουμε στα δικά μας. Η οικονομία της Κεφαλονιάς βασίζεται κυρίως, στη γεωργία-κτηνοτροφία, τον τουρισμό και γενικά την παροχή υπηρεσιών. Όλα όμως πλέον παραπαίουν με ιλιγγιώδη ρυθμό και η ντόπια κοινωνία φαντάζει έρμαιο αιωρούμενων απειλών αφού αρνείται να ενημερωθεί και να αυτοκαθορίσει τις ανάγκες και τις δυνατότητές της.

Δείκτης της γενικευμένης ανεργίας είναι οι καφετέριες που σε καιρό οικονομικής κρίσης σφύζουν από κόσμο. Οι τελευταίες ενισχύονται βεβαίως και από τους φοιτητές των ΤΕΙ Αργοστολίου και Ληξουρίου που αποτελούν και σημαντική πηγή εσόδων, μιας που οι ντόπιοι φροντίζουν να τους πίνουν το αίμα με αποτέλεσμα τα ενοίκια στο Αργοστόλι να είναι το ίδιο ακριβά με αυτά του Λονδίνου.

Όσον αφορά τη γεωργία και την κτηνοτροφία, η ντόπια παραγωγή τείνει να εξαλειφτεί ή να εξαρτάται από μεταλλαγμένους σπόρους ή να βασίζεται αποκλειστικά σε χρηματοδοτήσεις από το κράτος.  Μάλιστα  δεν είναι λίγοι αυτοί που εγκατέλειψαν τη γη για να στραφούν στην τουριστική επιχειρηματικότητα, αφήνοντας τον πρωτογενή τομέα να μαραζώνει.

Η κατασκευαστική αγορά έχει παγώσει καθώς  η ανασφάλεια αποτρέπει  ανοίγματα οικονομικά και ντόπιες επενδύσεις στο νησί. Έτσι, με δέος αναμένουμε το καλοκαίρι και το βαθμό εισροής  τουρισμού για να μπει ρευστό στην αγορά μπας και μπαλώσουν κάνα μερεμέτι και βγει μεροκάματο.

Οι τουρίστες όμως, αυτές οι κινητές μονάδες εκμετάλλευσης μέχρι το μεδούλι, φέτος το καλοκαίρι θα έρθουν αντιμέτωποι με τους εκβιασμούς των αεροπορικών εταιριών που  αφήνουν σα φήμη να αιωρείται επιβολή καπέλου στην τιμή του εισιτηρίου για τις πτήσεις τσάρτερ, για το ενδεχόμενο αύξησης της τιμής των καυσίμων από την ημέρα της αγοράς του εισιτηρίου ως την ημέρα πτήσης.  Όλο αυτό μαζί με  τις τεράστιες μειώσεις στα συμβόλαια  μίσθωσης ξενοδοχείων, οι ντόπιοι επιχειρηματίες θα δουν τα κέρδη τους να μειώνονται με αποτέλεσμα να κάνουν απολύσεις ή εκβιαστικές συμφωνίες-κάτεργο «για να σωθεί η επιχείρηση».

Από την άλλη βέβαια δεν κάνει και τόσο εντύπωση στους ντόπιους η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων αφού η Κεφαλονιά έχει την τύχη να μπει προετοιμασμένη μέσα στο Κολοσσαίο της κρίσης.  Εδώ και χρόνια όλοι ξέρουν πολύ καλά ότι όσοι δουλέψουν εποχιακοί στα ξενοδοχεία της Σκάλας ή της Λάσσης, τα αιμοσταγή αφεντικά θα πετσοκόψουν μισθούς, ωράρια, δικαιώματα, ένσημα και σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος θα εξαγοράσουν με εκβιασμό ή δωροδοκία.
Ουραγός στην κρίση είναι επίσης η αλόγιστη σπατάλη κονδυλίων. Υποτιθέμενα έργα υποδομής που δεν τελειώνουν ποτέ ή μένουν σκοπίμως ατελείωτα. Τρανταχτά παραδείγματα είναι ο βιολογικός καθαρισμός Ελειού-Πρόννων και οι κεντρικοί δρόμοι Πόρος- Σκάλα και Πόρος- Αργοστόλι. Το πρωί τους φτιάχνουν το βράδυ τους γκρεμίζουν, με αποτέλεσμα  με την πρώτη βροχή να ανοίγουν τεράστιοι κρατήρες που κοστίζουν τη ζωή πολλών ανθρώπων αλλά σε αντίθεση με το Γιοφύρι της Άρτας  ακόμα δεν λένε να εξαγνίσουν τις τσέπες των αιώνιων-μαστόρων. Ή μήπως να μιλήσουμε για το παλιό κονδύλι ασφαλτόστρωσης του Αίνου που όλος τυχαίως υλοποιείται πρόσφατα; Σε συνδυασμό με τις πυρκαγιές, όπως αυτές στα Σιμωτάτα, που εδώ και χρόνια οι γνωστοί άγνωστοι συγχωριανοί φροντίζουν να μετατρέπουν τον εθνικό δρυμό σε χωράφι – φιλέτο και σε καιρό συστημικής κρίσης το φάντασμα του φαστ-τρακ καραουλεύει και οι μεγαλοεπενδυτές τρίβουν τα χέρια τους.
Όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, πρωταγωνιστές στο θέατρο του παραλόγου και στην Κεφαλονιά παραμένουν η κακή διαχείριση και η ανήλεη διαφθορά από την ντόπια πολιτική ελίτ. Τη σκυτάλη παίρνει επάξια η αδιαφορία για τα κοινά, την υγεία, την παιδεία και τον πολιτισμό, οι ανταγωνιστικές συμπεριφορές και ο ωφελιμισμός  που αναπτύσσονται στο εξατομικευμένο «τι θα βγάλω εγώ » και η γενικότερη αποχαύνωση και ο ωχαδερφισμός του κόσμου που πιστεύουν πως όλα συμβαίνουν στην αρένα Αθήνα και οι μάχες στο δρόμο είναι το θέαμα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων.

Στην Κεφαλονιά αυτό το παζάρι της ανθρώπινης αξιοπρέπειας έχει αρχίσει χρόνια και οι ταξικές διαφορές πλέον έγιναν βαθύτερες και αγεφύρωτες. Σε μια κατάσταση όπου το ταξικό ρήγμα μεγαλώνει, μεγαλώνει και η ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε την ταξική μας θέση για να μπορέσουμε να βρεθούμε κοντά με τον υπόλοιπο κόσμο, να ζυμωθούμε και να αγωνιστούμε συλλογικά. Για μας ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, αφού δε λειτουργεί ανθρωποκεντρικά, αλλά με γνώμονα το κέρδος του κεφαλαίου. Το “καλό της οικονομίας” που διατυμπανίζουν στα δελτία ειδήσεων δεν αναφέρεται πουθενά αλλού παρά στις τσέπες των μεγαλοαφεντικών.  Είναι καιρός να  κατανοήσουμε ότι η κρίση έχει σκοπό να μας απομονώσει για να είμαστε ανίσχυροι γιατί το μόνο που φοβούνται είναι η συνειδητοποίηση της δύναμης μας όταν συσπειρωθούμε εναντίον τους.

Για αυτό πλέον τα προτάγματα μας δεν είναι ουτοπίες

Αντίσταση
στα νέα μέτρα, στον κατακερματισμό των εργασιακών μας δικαιωμάτων , στη  λεηλασία της φύσης και των φυσικών πόρων, στην εξατομίκευση και  τη ρουφιανιά, στους εθνικούς σωτήρες και στους ειδικούς, στα κόμματα και στις λογικές νεποτισμού.

Αυτοοργάνωση

στις κοινότητες, στα χωριά  και τις γειτονιές με διαδικασίες αντιιεραρχικές, στους  χώρους εργασίας

με οριζόντια σωματεία βάσης χωρίς διαμεσολάβηση εργατοπατέρων-αφεντικών -κράτους,

κατάληψη των μέσων παραγωγής,  αξιοποίηση της γης , παιδεία βασισμένη στην αυτομόρφωση, υγεία προσβάσιμη σε όλους.

Αλληλεγγύη
σε όσους μάχονται και σε όσους αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και την

κρατική καταστολή

ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΚΑΡΟΥΜΕ!


Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς

Το κείμενο υπάρχει και σε μορφή .PDF για όποιον/α θέλει να το κατεβάσει εδώ:

Οικονομική Κρίση Κεφαλονιά.pdf

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΒΕΡΕΤΟΣ – ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

«Και τη στιγμή που η δομή, η ύπαρξη της εξουσίας των εκμεταλλευτών στηρίζεται καθαρά πάνω στη βία δεν αναγνωρίζουν σε μας ούτε τη στοιχειώδη αυτοάμυνα. Θέλουν να μας επιβάλουν έναν τρόπο ύπαρξης που αν τον δεχτούμε πιστεύω ότι δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα να λεγόμαστε άνθρωποι. Στη συνέχεια, όποιος αμφισβητεί αυτό το καλούπι κινδυνεύει να βρεθεί στη φυλακή. Χειρότερο πάντως από τη γυμνή βία της εξουσίας είναι η προπαγάνδα της, η ψυχολογική βία, αυτή που θέλει να σε πείσει εσένα τον ίδιο ότι είσαι κατηγορούμενος».
Παναγιώτης Λιβερέτος

 

Στις 29 Γενάρη του 1977, στο λιμάνι του Ρίο ντε Τζανέιρο, το πλήρωμα του φορτηγού πλοίου M/V AEOLIAN WIND κήρυξε το πλοίο κοινωνική περιουσία των εργαζομένων. Οι ναυτικοί που συμμετέχουν στην εξέγερση παίρνουν τον έλεγχο του πλοίου, αρνούνται την εξουσία του πλοιάρχου και των αρχών, αναλαμβάνουν την διαχείριση της τροφοδοσίας τους και αρχίζουν να αυτοοργανώνονται. Κατεβάζουν την ελληνική σημαία που, ποδοπατημένη και κουρελιασμένη περιέρχεται στα χέρια του πλοιάρχου και στις 31 Γενάρη υψώνουν πανό με το οποίο μετονομάζουν το πλοίο σε M/V ΟΥΛΡΙΚΕ ΜΑΪΝΧΟΦ.

Τα περισσότερα μέλη του πληρώματος που πήραν μέρος στην κατάληψη ναυτολογήθηκαν στον Πειραιά. Το πλοίο, παρά το ότι είχε τα κύρια χαρακτηριστικά του “σκυλοπνίχτη”, πήρε το ο.κ. του λιμεναρχείου Πειραιά και απέπλευσε με μόνη φροντίδα το να λειτουργήσουν οι μηχανές του.

Όμως οι συνθήκες διαβίωσης σ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού (Πειραιάς-Ταραγκόνα-Λάγος-Σάντος-Ρίο ντε Τζανέιρο) μέχρι τη Βραζιλία διατηρήθηκαν στο επίπεδο της εξαθλίωσης, ξεκινώντας από τις τροφές και φτάνοντας στο νερό και την καθαριότητα.

Η εξέγερση του πληρώματος αντιμετωπίστηκε με τη βίαιη επίθεση της στρατιωτικής αστυνομίας της Βραζιλιανής χούντας ενάντια στους εξεγερμένους. Μία επίθεση που πραγματοποιήθηκε μετά από την άδεια που δόθηκε από το κράτος της Ελλάδας μέσω του προξένου Ευστρατίου Δούκα. Για μια ολόκληρη νύχτα τα επίλεκτα σώματα βίας του Βραζιλιανού κράτους επιτίθενται στους εξεγερμένους. Οι εξεγερμένοι ναυτικοί αιχμαλωτίζονται την 1η Φλεβάρη 1977 και οδηγούνται στα κρατητήρια της Federal Police όπου για έξη ολόκληρες μέρες ανακρίνονται και βασανίζονται από τα κρατικά κτήνη.

Στις 7 Φλεβάρη οι κρατούμενοι αρχίζουν απεργία πείνας.

Παρά τους πολλαπλούς εκβιασμούς και απειλές σε βάρος των κρατουμένων ο πρόξενος αναγκάζεται να υποχωρήσει αποδεχόμενος να τους στείλει στην Ελλάδα. Τότε μόνο (στις 10 Φλεβάρη 1977) οι αιχμάλωτοι διακόπτουν την απεργία πείνας.

Από τις 11 Φλεβάρη ο β’ μηχανικός Παναγιώτης Λιβερέτος δυσπιστώντας απέναντι στις προθέσεις των αρχών, προετοιμάζει σχέδιο για την απόδραση του προς την κατεύθυνση των απελευθερωμένων περιοχών της Βραζιλίας, προς τους μπαντονέρος.

Αλλά, στις 12 Φλεβάρη, οι συλληφθέντες της εξέγερσης, οδηγούνται στο αεροδρόμιο για να αναχωρήσουν στην Ελλάδα.

Ο Λιβερέτος μετά από τις στάσεις στη Μαδρίτη και τη Γενεύη παραμένει μία νύκτα στην πόλη και από κεί πηγαίνει στην Γερμανία. Αργότερα επιστρέφει στην Ελλάδα.

Η εξέγερση στο Aeolian Wind αποτελεί συστατικό του συνολικότερου κοινωνικού αγώνα.

Οι 14 ναυτικοί οι οποίοι συμμετείχαν στην εξέγερση παραπέμφθηκαν σε δίκη.


Ο Παναγιώτης Λιβερέτος, η παρουσία και η συμμετοχή του οποίου σημάδεψε αυτήν την εξέγερση, γεννήθηκε το 1947 στην Κεφαλονιά από μια φτωχή οικογένεια. Φοιτά στην Σχολή Εμπορικού Ναυτικού στην Κεφαλονιά και οργανώνεται στη «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη».

Στο στρατό αρνείται να συμμετάσχει στην πατριωτική παρέλαση της 21ης και γι’ αυτό το λόγο καταδικάζεται σε τρίμηνη φυλάκιση. Κλείνεται στις φυλακές του Επταπυργίου Θεσσαλονίκης.

Έρχεται σε επαφή με τις αναρχικές απόψεις και πρακτικές τον Ιούλιο του 1976, μέσω της «Επιτροπής για την απελευθέρωση του γερμανού αγωνιστή Ρόλφ Πόλε».

Μια ομάδα μελών της επιτροπής αυτής, συγκροτημένη πάνω στη βάση μιας κατ’ εξοχήν νομικίστικης υπεράσπισης και κατα συνέπεια τρομοκρατημένη μπροστά στις δραστηριότητες που αναπτύσσονταν (διαδηλώσεις, κλείσιμο της οδού Πατησίων, επίθεση στους φασίστες στα Εξάρχεια, σύγκρουση με τα ΜΑΤ), υπέσκαψε με πλήρη συνείδηση την ίδια την ύπαρξη της Επιτροπής. Με μια σειρά αθέμιτων και ανεπίτρεπτων ενεργειών που κορυφώθηκαν με την αυθαίρετη συνέντευξη τύπου, όπου εν ονόματι της και ενάντια σ’ όλες τις αποφάσεις «καταδικάζεται» η πρακτική του Ρόλφ Πόλε, επήλθε η αυτοδιάλυση της Επιτροπής.

Ο Παναγιώτης Λιβερέτος, θα συνεχίσει να συμμετάσχει στις πενιχρές πλέον δραστηριότητες της «Ομάδας για την απελευθέρωση του γερμανού αγωνιστή Ρόλφ Πόλε», η οποία οργανώνει την τελευταία συγκέντρωση στα Προπύλαια.

Ο Λιβερέτος, πριν μπαρκάρει στο Aeolian Wind επεδίωκε την έκδοση μιας αναρχικής ναυτεργατικής εφημερίδας.

Έχοντας επιστρέψει πλέον στην Ελλάδα (Φλεβάρης του 1977), συμμετέχει στις δύο οργανωτικές συναντήσεις των «ομάδων αναρχικών εργαζομένων» για την «Πρωτομαγιά Ενάντια στη Μισθωτή Εργασία» και στα επεισόδια με στόχο την εκτροπή της «Πρώτης Εθνικής Ενωτικής πρωτομαγιάς».

Σχετικά με τα γεγονότα το «Βήμα» έγραψε στις 3 Μαΐου 1977:

«Τα επεισόδια τα δημιούργησε μια εκατοντάδα αναρχικών, που κατηγορούσαν τα κόμματα, και ειδικά την αριστερά, σαν… εκμεταλλευτές του λαού – για να μην επαναλάβουμε εδώ τη χυδαία λέξη που χρησιμοποιούσαν στις προκηρύξεις τους. (Σημ. ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ: Η ακριβής διατύπωση ήταν κόμματα νταβάδες της εργατιάς»). Η κυβέρνηση δια του κ. υπουργού Εργασίας και με τη σύμφωνη γνώμη του κ. υπουργού δημοσίας Τάξεως, μίλησε για «εξτρεμιστές της αριστεράς» κάνοντας μάλιστα αναφορά σε συγκεκριμένες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, μαοϊκών αποχρώσεων. Αλλά, στην πραγματικότητα, τα μέλη των οργανώσεων αυτών, ήταν εκείνα που πριν από την αστυνομία, (υπογράμμιση του «Βήματος») πριν ακόμη εμφανισθούν στο χώρο των επεισοδίων τα ειδικά σώματα για τη διάλυση των, επετέθησαν (υπογράμμιση του «Βήματος») κατά των αναρχικών και τους απώθησαν από το χώρο του πολυτεχνείου».

Στις 4 Μαΐου 1977, σε συνέντευξη του στην «Καθημερινή» ο Χρ. Μπίστης, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΕΚΚΕ ομολογεί απροκάλυπτα ότι: « (Οι αναρχικοί) υποχώρησαν στη Στουρνάρα. Εκεί προσπάθησαν να στήσουν οδοφράγματα και να κάψουν ιδιωτικά αυτοκίνητα. Τους επιτεθήκαμε και εμποδίσαμε την πραγματοποίηση των σχεδίων τους. Θέλω να τονίσω, ότι, όλες οι ενέργειες των «αναρχικών» ήταν άσκοπες και αδικαιολόγητες. Στις 1 και 30 το μεσημέρι σταμάτησαν όλα και διαλυθήκαμε ήσυχα».

Στις 8 Μαΐου 1977, στη δίκη για τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς, ο σκηνοθέτης Θ.Μαραγκός με εντολή της ηγεσίας της Μαρξιστικής Λενινιστικής οργάνωσης ΕΚΚΕ, καταθέτει ότι είναι αποφασισμένος να συμβάλει στην αποκάλυψη της ταυτότητας και στη σύλληψη των προβοκατόρων, προσφέροντας στη δικαιοσύνη το φίλμ που κινηματογράφησε όπου «φαίνεται καθαρά (με ακάλυπτο πρόσωπο) κάποιος «αναρχικός», που πετά εναντίον του Μπλοκ του ΕΚΚΕ στο Πολυτεχνείο, μια βόμβα Μολότωφ και οι αστυνομικοί που τον βλέπουν αδρανούν» («Νέα», 9 Μαΐου 1977).

Το πρόσωπο, για το οποίο γίνεται η αναφορά αυτή, δεν είναι άλλος από τον Παναγιώτη Λιβερέτο.

Οι απανταχού Μαρξιστές και οι κάθε λογής κομμουνιστές, δεν χάνουν ευκαιρία να εκδηλώνουν το μίσος τους απέναντι στους αγωνιζόμενους ανθρώπους, εκτοξεύοντας λασπολογίες και καταφεύγοντας σε χαφιεδολογίες. Στρέφονται μάλιστα με ιδιαίτερη μανία εναντίον εκείνων των ανθρώπων, που τους έχουν γνωρίσει πολύ καλά «από κοντά», «από τα μέσα» κι «από τα έξω».

Ο Παναγιώτης Λιβερέτος, ήταν ένας από αυτούς που ήξερε πολύ καλά αυτούς τους άσπονδους εχθρούς της Ελευθερίας και τους πολέμησε χωρίς δισταγμό.

Δεν είναι τυχαίο πώς το κράτος δίστασε πρωτόδικα να επιβάλει ποινές στους εξεγερμένους του Aeolian Wind που παραπέμφθηκαν σε δίκη με την κατηγορία της στάσης. Στη συνέχεια μετά από έφεση του υπουργού Ναυτιλίας Παπαδόγγονα, οι περισσότεροι απ’ αυτούς καταδικάζονται σε στέρηση του ναυτικού τους φυλλαδίου από 12 έως 30 μήνες. Φυσικά, στο Λιβερέτο επιβάλλεται η μεγαλύτερη ποινή (30μήνες στέρηση).

Ό,τι δε μπόρεσε να πετύχει με άμεσο τρόπο το κράτος, ήρθαν τα συνήθη υποστυλώματα του να διεκπεραιώσουν.

Στις 10 Μαΐου 1977 γίνεται η δίκη με κατηγορούμενο τον Λιβερέτο για ξυλοδαρμό του Μαρξιστή δικηγόρου των εφοπλιστών Παναγιώτη Βρεττού. Ο ξυλοδαρμός έγινε στις 21 Μάρτη 1977 μετά την έξοδο του Βρεττού από το δικαστήριο.

Σ’ αυτή τη δίκη είναι παρόντα έξι μέλη του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, ο δε αντιπρόεδρος Κυρ. Ρεσβάνης, που είχε ορισθεί από το Δ.Σ. σαν υπερασπιστής του Βρεττού, διάβασε απόφαση του Δ.Σ., με την οποία ζητούσε την «παραδειγματική τιμωρία του Παν. Λιβερέτου». Ας σημειωθεί πως το Δ.Σ. του Δικηγορικού αυτού Συλλόγου αποτελούνταν στην πλειοψηφία του από μέλη του ΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσωτερικού.

Καταδικάζεται σε δύο χρόνια φυλακή «δι’ απρόκλητον και εν ψυχρώ επίθεσιν» και οδηγείται στις φυλακές Κορυδαλλού. Στη διάρκεια της φυλάκισης του, κάνει 15 μέρες απεργία πείνας. Στο Εφετείο που γίνεται στις 29 Ιουλίου 1977, ο Βρεττός έρχεται σε συμβιβασμό και ο Λιβερέτος αποφυλακίζεται από τον Κορυδαλλό.

Στις 22 Αυγούστου 1977, στις 4 το πρωί, ο Παναγιώτης Λιβερέτος αυτοπυρπολείται στην ταράτσα του σπιτιού του στο Μπραχάμι σε ηλικία 30 ετών.

Οι εχθροί της ελευθερίας, δεν τον άφησαν ήσυχο, ούτε και στο τάφο του. Προσπάθησαν, με διάφορα δημοσιεύματα να τον ταπεινώσουν. Όμως οι αγωνιστές της ελευθερίας, με την ανιδιοτέλεια που τους διακατέχει, αποδείχνουν πως είναι διατεθειμένοι να δώσουν την ζωή τους προκειμένου να διατηρήσουν τον αυτοσεβασμό τους.

Είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του αναρχικού Παναγιώτη Λιβερέτου, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε.

Να μην ξεχνάμε τον αγωνιστή, αλλά και τους κοινωνικούς αγώνες, στους οποίους η παρουσία του ήταν καταλυτική.

Αναδημοσίευση από “ΕΞΕΓΕΡΣΗ #10” (1997)

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Παναγιώτη Λιβερέτο μπορούν να βρεθούν στο έντυπο ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ #11-Παναγιώτης Λιβερέτος -Η  ζωή και ο θάνατος ενός Αναρχικού.

Διευκρίνηση από Π.ΑΝ.Κ: Ο Παναγιώτης Λιβερέτος σπούδασε στην Βαλλιάνειο Επαγγελματική Σχολή Ληξουρίου και όχι στην Σχολή Εμποροπλοιάρχων στο Αργοστόλι όπως λανθασμένα έγραψαν οι σύντροφοι της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ. Στην συνέχεια παρακολούθησε κάποια μαθήματα στην σχολή εμπορικού ναυτικού στο Αργοστόλι.

25/01/2011: Πανελλαδική Απεργία Πείνας Μεταναστών

Συνταγή επιτυχίας μιας Οικονομικής Κρίσης

Βάζουμε

1 φράχτη

1 ναζιστικό χαιρετισμό

Πασπαλίζουμε με αποδιοπομπαίους τράγους

Προσθέτουμε μερικούς πυροβολισμούς αγανακτισμένων πολιτών

Και όλα μαζί τα χυλώνουμε και κατόπιν τα φορμάρουμε σε

Φυλακές (πλωτές, στρατόπεδα συγκέντρωσης)

ή

Τηλεδικαστήρια

Και τα ψήνουμε σε θερμοκρασίες κόλασης

Μια συνταγή καθόλου ευκολοχώνευτη για τους ανθρώπους που τολμάνε σε πείσμα των καιρών να διεκδικούν ακόμα αξιοπρέπεια. Του λόγου το αληθές 300 μετανάστες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη άρχισαν απεργία πείνας διεκδικώντας άσυλο.

Με μόνη ασπίδα τα σώματα τους και θωρακισμένοι με θάρρος και πλήρη επίγνωση ότι τα αιτήματα τους είναι δίκαια έχουν προβεί για πρώτη φορά μαζικά, οργανωμένα και αποφασισμένα να αντιστρέψουν το κοινωνικό ανάθεμα που εδώ και χρόνια τους καταδυναστεύει και τους στερεί το δικαίωμα ακόμα και να υπάρχουν.

Εμείς από την Κεφαλονιά στέλνουμε και το δικό μας μήνυμα αλληλεγγύης για το δίκαιο αγώνα τους που είναι και δικός μας. Ελπίζουμε σε μια αίσια έκβαση της προσπάθειας τους και με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην Κεφαλονιά και την Κέρκυρα ας είναι αυτή η τελευταία φορά που εμβολίζονται σαπιοκάραβα στο Ιόνιο, απελαύνονται ή περιθωριοποιούνται μετανάστες. Εδώ που η τοπική κοινωνία μαστίζεται από απαξίωση και ρατσισμό προς το αλλιώτικο και αλλόθρησκο (εκτός αν πρόκειται για βρετανικό και καθολικό) και φροντίζουν με γινάτι να διατηρούν ανοιχτή την ταξική ψαλίδα, εμείς δεν αναγνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο ως λαθραίο και απαιτούμε

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς

το κείμενο των απεργών πείνας:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1248397

το blog των απεργών πείνας:
http://hungerstrike300.espivblogs.net/

Η αντίδραση του θιγμένου διευθυντή του Νοσοκομείου και η απάντηση μας

Μετά την κυκλοφορία του κειμένου και της αφίσας στο Αργοστόλι και τα γύρω χωριά ακολούθησε η σπασμωδική αντίδραση του διευθυντή του Νοσοκομείου, Δημήτρη Αυγουστάτου:

Υβριστικό κείμενο για το Νοσοκομείο από ομάδα αναρχικών.

Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί στην πόλη του Αργοστολίου «εν κρυπτώ» κείμενο και αφίσα με την υπογραφή «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ» το οποίο είναι υβριστικό και επαίσχυντο για τους λειτουργούς της Υγείας στο Νοσοκομείο μας και ειδικότερα για τους Γιατρούς.
Η παραπάνω ενέργεια δείχνει ασχετοσύνη, εμπάθεια και πιθανόν ενδιαφέρον από Ψυχιατρική άποψη και παρ’ όλο που υπερβαίνει τα όρια της συκοφαντίας δεν κρίνουμε ότι αξίζει τον κόπο να υποβάλλουμε μήνυση κατά αγνώστων.
Ενημερωτικά θέλω μόνο να αναφέρω ότι στο πλαίσιο της λειτουργίας του Νοσοκομείου, οι Γιατροί αν και έχουν δικαίωμα να κάνουν ιδιωτικό ιατρείο το έχουν αρνηθεί.
Τέλος επισημαίνω ότι το Νοσοκομείο αν και έχει πολλά προβλήματα, χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους πολίτες των νησιών μας για τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Με εκτίμηση
Δημήτρης Αυγουστάτος
(αναδημοσίευση από kefaloniaphotonews.gr )

Η απάντηση μας είναι άμεση:

Αγαπητέ κύριε Αυγουστάτε,

μιας που αναγνωρίζετε ότι χαίρουμε ιδιαίτερου Ψυχιατρικού ενδιαφέροντος, παραδεχόμαστε ότι  έχουμε το ακαταλόγιστο πριν μας τρελάνετε εσείς με τις  εμμονές σας περί ηθικής και ορθολογικής διαχείρισης του Νοσοκομείου. Έχοντας υπάρξει και  μεις  θύματα του υπεροπτισμού, των λανθασμένων διαγνώσεων και του χρηματισμού από τους προστατευόμενούς  σας  γιατρούς, η ασχετοσύνη μας είναι δεδομένη και η εμπάθεια μας αδικαιολόγητη.

Η εν κρυπτώ διαφθορά σας έχει χτυπήσει κόκκινο και η ανοχή μας έχει εξαντληθεί. Η σπασμωδικότητα της αντίδρασης σας επιβεβαιώνει τα εξαρτημένα κομματικά αντανακλαστικά σας. Eμάς οι πηγές μας είναι καθαρά βιωματικές και αποτυπώνουν την εμπειρία των ήδη θιγμένων από τη νοσηρότητα του  συστήματος του Νοσοκομείου Σας,  κι  όχι  Νοσοκομείου Μας, αν και θα έπρεπε να είναι κοινωνικό αγαθό. Το Νοσοκομείο  δεν είναι το τσιφλίκι σας ούτε κανενός κομματικού παράγοντα.  Δεν είστε εσείς και ο κοινωνικός σας κύκλος αυτοί  που θα κρίνουν αν χαίρει μεγάλης εκτίμησης το Νοσοκομείο, όταν οι ασθενείς μπαίνουν μέσα με πόνο και βγαίνουν είτε με  βογγητά αν δεν ικανοποιηθούν τα οικονομικά αιτήματα των γιατρών είτε με την αβεβαιότητα της θεραπευτικής τους  αγωγής εφόσον αυτές καθορίζονται σαφώς από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Εμείς δε θίγουμε το δικαίωμα των γιατρών να έχουν ιδιωτικά ιατρεία αλλά το θράσος τους να παραπέμπουν τους ασθενείς σε αυτά για τη σωστή αποκατάσταση της υγείας  τους.

Και ποια είναι αυτά τα μικρά προβλήματα στα οποία αναφέρεστε και δε μιλάτε ξεκάθαρα; Μην είναι οι αδικαιολόγητες  απουσίες των γιατρών; Μην είναι η έλλειψη φαρμακευτικού υλικού; Μην είναι τα εργαστήρια που δε λειτουργούν και οι εξετάσεις που δε γίνονται; Πιστεύετε πραγματικά ότι υπάρχουν μικρά προβλήματα; Για ποιές παρεχόμενες υπηρεσίες μιλάτε; Για αυτές τις υποτυπώδεις που δίνονται ή για αυτές που οφείλετε να παρέχετε; Ή μήπως υποτιμάτε καταστάσεις  για να υπερασπιστείτε την καρέκλα σας, που την τιμάτε όταν με στόμφο ευχαριστείτε το νυν πρωθυπουργό και την πρώην υπουργό Υγείας για τον πάντα αξιοκρατικό, διορισμό σας;

Εμείς λοιπόν, προτείνουμε να κάνετε μήνυση κατά αγνώστων και κατά του Αγίου Γερασίμου αν αυτό σας ευχαριστεί, άλλωστε χάνετε πολλούς πελάτες εξαιτίας του. Τέλος, προτείνουμε σε σας και την υπόλοιπη συμμορία με τα άσπρα, να  κάνετε εμβόλια κατά της απληστίας και της αλαζονείας για να μη νοσήσουν και όσοι  γιατροί έχουν παραμείνει αμόλυντοι.

Περαστικά στο θιγμένο εγωισμό σας και να προσέχετε την πίεση σας.

Με αθεράπευτη τρέλα,

Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς
Διάλε παρ’ την εξουσία και τους γιατρούς στην παρούσα φάση


Κείμενο σχετικά με την κατάσταση του Νοσοκομείου Αργοστολίου

Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς και άλλους συντρόφους από πόρτα σε πόρτα στο Αργοστόλι και σε γύρω χωριά.

Φυσικά όσο θα διαιωνίζεται η νοσηρή κατάσταση στο νοσοκομείο, θα συνεχίζεται και η δράση μας…

Ιατρικό Ανακοινωθέν!

Το νοσοκομείο Αργοστολίου, νομού Κεφαλληνίας, γνωστοποιεί ότι :

Η εγχείρηση πέτυχε και ο ασθενής απεβίωσε.

Οι γιατροί άφησαν το ψαλίδι μέσα στην κοιλιά του ασθενούς και μια τσίχλα στην ακτινογραφία θώρακος. Αν προσθέσουμε τις καθημερινές ιστορίες απείρου κάλλους με τις λάθος διαγνώσεις, τις λάθος ή πειραματικές φαρμακευτικές αγωγές, τον ελλιπή εξοπλισμό, είναι η εικόνα που συνθέτει όχι το σενάριο μιας ελληνικής ταινίας αλλά τη νοσηρή κατάσταση του νοσοκομείου του Αργοστολίου. Γιατί σ’ αυτό το νησί και ποιος δεν έχει νοσταλγήσει την μαμή του χωριού, τα βότανα του παππού, τα ξεβασκάματα της γιαγιάς, τα γιατροσόφια του γείτονα! Αυτά τουλάχιστον δεν συνεπάγονταν ψυχολογική κακοποίηση και ανθρώπινο εξευτελισμό.

Το νοσοκομείο του Αργοστολίου, γνωστό στο νησί και ως σφαγείο, πάσχει από τα γεννοφάσκια του από ανίατη λοιμώδη νόσο που οφείλεται στον ιό της ασυδοσίας. Υπό την απόλυτη συγκάλυψη και κατ’ επέκταση συνενοχή των εκάστοτε διευθυντών, το νοσοκομείο έχει μετατραπεί σε άντρο επιδημικής ανηθικότητας και διαφθοράς. Ένα κομμάτι του μακρύ κατάλογου που συνθέτει την απόλυτη διάλυση είναι τα καθιερωμένα σωτήρια φακελάκια, ο χρηματισμός από φαρμακευτικές εταιρείες, η αδιαφορία, οι συμφωνίες ανταλλαγής ασθενών με εξω- νοσοκομειακούς φορείς (π. χ. μικροβιολογικά εργαστήρια), η κακή διαχείριση των οικονομικών,  οι χαμένες άσκοπες ώρες απουσίας των γιατρών λόγω ‘ασθένειας’, τα εργαστήρια και τα μηχανήματα που δεν λειτουργούν και οι εξετάσεις που δεν μπορούν να γίνουν, οι μονοπωλιακές ειδικότητες των γιατρών (π.χ. ουρολόγος) που καταντούν εκβιαστικές σχέσεις μεταξύ γιατρού και ασθενή.

Φυσικά δεν παραβλέπουμε τις ευθύνες που έχει το ίδιο το κράτος που ευλογεί τέτοιου είδους καταστάσεις φροντίζοντας να απαξιώνει το δημόσιο νοσοκομείο,  να μετατρέπει τον ανθρωπισμό σε κανιβαλισμό και τα νοσοκομεία σε προθάλαμο νεκροταφείου. Κοράκια όλων των ειδών μυρίζουν σάπιο αίμα και γυροφέρνουν μπας και αρπάξουν και αυτοί το μερίδιο τους από το ψοφίμι. Γιατί είναι αλήθεια, έχουμε ταξικό πόλεμο και στο δημόσιο νοσοκομείο καταφεύγουν μόνο τα θύματα της ελεύθερης αγοράς. Γνωρίζουμε και επιρρίπτουμε ευθύνες που αναλογούν στις εκάστοτε κυβερνήσεις για την κατάντια των δημόσιων νοσοκομείων. Ωστόσο,  αν μπούμε στον κυκεώνα αν η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα είναι σαν να βλέπουμε το δάσος και να χάνουμε το δέντρο. Και το δέντρο στην περίπτωση αυτή είναι οι ίδιοι οι γιατροί  αλα μπρατσέτα με όσους υποθάλπουν καταστάσεις από τους νοσοκόμους έως τους διοικητικούς.

Στο παρακράτος του νοσοκομείου έχει καθιερωθεί μια μορφή ιεραρχικής δομής με κεφαλή της πυραμίδας τους γιατρούς και τους ανώτερους διοικητικούς, κατώτερο προσωπικό τους νοσοκόμους και τους υπόλοιπους υπαλλήλους και κατώτατο τους καθαριστές/τριες. Με βάση αυτή τη δομή οι γιατροί διεκδικούν το ακαταλόγιστο και το αλάνθαστο. Έχουν υιοθετήσει ένα μόνιμα υπεροπτικό ύφος εκείνο της απόλυτης διάνοιας, εκείνο που αρμόζει στο κοινωνικό τους status.

Η σχέση γιατρού – ασθενή έχει μεταλλαχτεί αντίστοιχα σε σχέση κόστους-οφειλής. Το νοσοκομείο είναι χώρος γνωριμίας με τους ασθενείς και η κυρίως εξέταση διεκπεραιώνεται στο ιδιωτικό τους ιατρείο. Το πρωί στο σφαγείο το βράδυ στο ιατρείο, η συμπεριφορά τους μεταλλάσσεται λες και είναι δυο πρόσωπα σε ένα σώμα. Και όποιος μαγκούφης δεν έχει χρήματα για φακελάκια ή για επίσκεψη στο γραφείο, τότε ρισκάρει για έναν απλό βήχα να υποβληθεί σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Ποιος θα τολμήσει να αντιταχθεί στο παρακράτος του νοσοκομείου, ποιος θα τολμήσει να αμφισβητήσει τη θεραπευτική αγωγή του, ποιος θα τα βάλει με τα μεγαθήρια που βρίσκονται υπό την επήρεια βαθιάς τοξικολογικής φιλαργυρίας;

Και επειδή όλα αυτά ξεπερνάνε τα όρια της υπομονής μας προτείνουμε να αντιταχθούμε σ’ αυτό το θέατρο της υπέρτατης κοροϊδίας. Θέλουμε να μπει ένα τέλος σ’ αυτό το εξευτελιστικό παρεμπόριο ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στα αρρωστημένα σχέδια της  εκφυλισμένης καριέρας κανενός γιατρού-δολοφόνου. Δεν μπορεί κανένας να βαλσαμώσει τις φωνές μας για αυτό επικαλούμαστε στις προσωπικές ευθύνες του καθενός μας και προτείνουμε:

  • Να αντισταθούμε και να αρνηθούμε οποιαδήποτε είδους χρηματισμό-φακελάκι γιατί είναι σαν να λαδώνουμε την μηχανή που αναπαράγει την νοοτροπία της διαφθοράς
  • Να καταγγέλλουμε ονομαστικά και δημοσίως περιστατικά που απαξιώνουν το δημόσιο νοσοκομείο
  • Να διεκδικούμε σεβασμό από τους γιατρούς, αυτόν ακριβώς που έχουν με τους πελάτες των γραφείων τους
  • Δεν γινόμαστε έρμαια της πρόχειρης διάγνωσης τους και ζητάμε περαιτέρω πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας μας
  • Να γινόμαστε κριτικοί και συμμέτοχοι στη θεραπεία μας
  • Δεν εφησυχαζόμαστε από τις καθησυχαστικές επιβεβαιώσεις όταν κρίνουμε ότι ο γιατρός βιάζεται να σχολάσει
  • Κοιτάμε πάντα τις αντενδείξεις των φαρμάκων που μας χορηγούν και αν υπάρχει δυνατότητα ψάχνουμε περισσότερες πληροφορίες για την υγεία μας
  • Καταγγέλλουμε περιστατικά ψυχολογικής, σωματικής, ηθικής βίας και κακοποίησης
  • Ζητάμε εξηγήσεις γιατί δεν υπάρχουν εφημερίες ενώ οι γιατροί δουλεύουν στα ιδιωτικά τους ιατρεία

Ας κάνουμε ενέσεις ανθρωπιάς στο απαξιωμένο δημόσιο νοσοκομείο, ας συμβάλουμε στη μεταμόσχευση της εκμαυλιστικής νοοτροπίας του χρηματισμού, να μην αναγνωρίσουμε καμιά ιεραρχική σχέση μεταξύ γιατρών και υπολοίπων.

Υ.Γ: Από το παρόν κείμενο εξαιρούνται ελάχιστοι γιατροί.

Κείμενο ενάντια στις παρελάσεις που μοιράστηκε απο μαθητές στο Αργοστόλι

Η μαθητική νεολαία της Κεφαλονιάς λέει ‘ΟΧΙ’ στις φασιστικές παρελάσεις

Ο σπόρος της εξέγερσης του 2008 ευόδωσε άνθη και στην Κεφαλονιά. Μαθητές/τριες προέβησαν σε παρέμβαση αντιπληροφόρησης σχετικά με το θεσμό των μαθητικών παρελάσεων και των φασιστικών εθνικών επετείων.  Μοίρασαν το παρακάτω κείμενο σε σχολεία και φροντιστήρια και αντάλλαξαν απόψεις με μαθητές, γονείς, καθηγητές.

MΑΘΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ;; TO “OXI” ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!!

Οι μαθητικές παρελάσεις είναι φασιστικό έθιμο από την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά και καθιερώθηκε το 1936.Ωστόσο, δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο.Από τους ρωμαϊκούς, κιόλας, θριάμβους μέχρι την φρικιαστική πράξη του βυζαντινού αυτοκράτορα Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου που διέταξε να τυφλωθούν κάπου 14.000 αιχμάλωτοι και με μονόφθαλμους οδηγούς να επιστρέψουν «εν πομπή» στον τσάρο τους, κι από τις φάλαγγες του Ναπολέοντα ως την είσοδο των παρελαύνοντων με το βήμα της χήνας ναζιστικών στρατευμάτων στις κατεχόμενες πόλεις, οι παρελάσεις είναι διαχρονικά και παγκοσμίως συνυφασμένες με σφαγές και διαπόμπευση αιχμαλώτων πολέμου. Δεν σταματούν όμως εδώ….

Αν και η στρατιωτική εκπαίδευση στα σχολεία έλκει την καταγωγή της από την εποχή του βαυαρού βασιλιά Όθωνα, όταν ελλείψει γυμναστών, άρχισαν να διδάσκουν αποσπασμένοι στρατιωτικοί και πυροσβέστες, η πλήρης στρατιωτικοποίηση της νεολαίας επήλθε επί δικτατορίας Μεταξά. Βαδίζοντας πιστά στα χνάρια του Χίτλερ και του Μουσολίνι, οργάνωσε την Ε.Ο.Ν. και καθιέρωσε τελετές εορτασμού της 25ης Μαρτίου που μεταξύ άλλων περιλάμβαναν σχολικές παρελάσεις οι οποίες κορυφώθηκαν επί χούντας των συνταγματαρχών.

…και επιστρέφουμε στο σήμερα…

Η άβουλη εκτέλεση στρατιωτικών παραγγελμάτων υπό τους ήχους εμβατηρίων, η ομοιομορφία στην ένδυση, η μαζική στρατιωτική πειθαρχία ναζιστικού τύπου όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη ελεύθερης προσωπικότητας και στην διαμόρφωση χαρακτήρων με σωστή κριτική σκέψη και ισχυρή άποψη ,αλλά συντελούν στη σκόπιμη καθοδήγηση της νεολαίας προβάλλοντας μιλιταριστικά πρότυπα.

Οι διακρίσεις, (αγόρια-κορίτσια, ψηλοί-κοντοί, «καλοί»-«κακοί» μαθητές, Έλληνες-αλλοδαποί σημαιοφόροι,) είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα σεξισμού – ρατσισμού καθώς αποτελούν την αιτία για δείγματα και περιστατικά ρατσιστικών επιθέσεων και συμβάλλουν στην καλλιέργεια του μίσους μεταξύ των μαθητών.

Πρωταγωνιστικό ρόλο διεκδικεί η σημαία, όπου λόγω του φανατισμού που προωθούν εκπαιδευτικοί και μη, ισχυριζόμενοι ότι ο τίτλος του σημαιοφόρου είναι τιμητικός,σπείρουν τη διχόνοια και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους μαθητές.Ωστόσο, ΔΕΝ είναι λίγα τα παραδείγματα κατά τα οποία οι Έλληνες μαθητές αντιμετωπίζουν ρατσιστικά και απαξιωτικά αλλοδαπούς μαθητές για τη διεκδίκηση της σημαίας.

Επιπλέον, η άρνηση των μαθητών να παρελαύνουν, συχνά συνοδεύεται με απειλές, εκφοβισμό, εκβιασμό και τιμωρίες παράνομες όπως οι απουσίες, σε μέρες αργίας.

ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ;

ΟΙ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ


ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ, ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ,
ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

Κείμενο αυτοπαρουσίασης της Πρωτοβουλίας Αναρχικών Κεφαλονιάς

Η Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς, μια συλλογικότητα ντόπιων και μη κατοίκων του νησιού συστάθηκε κάτω από την αμοιβαία ανάγκη για ελεύθερη έκφραση ιδεών, σκέψεων και προβληματισμών. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία ανθρώπων που συσπείρωσαν τη φαντασία τους, την ενέργεια τους, τον ενθουσιασμό τους, για να τα διοχετεύσουν σε ανιδιοτέλειες δράσεις και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης. Είναι ο καρπός που φύτρωσε από το σπόρο της κεφαλονίτικης σάτιρας και δεν μπορεί παρά να στηλιτεύει κάθε ατασθαλία της ντόπιας κοινωνικής ελίτ αν και τις αμαρτίες της τελευταίας τις αφήνει για τον Άγιο Γεράσιμο γιατί είναι πάρα πολλές.

Ιστορικά το νησί αποτέλεσε μέρος της Επτάνησου Πολιτείας από το 1800 έως το 1807 που ήταν το πρώτο Ελληνικό κρατίδιο που δημιουργήθηκε τρεισήμισι αιώνες μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς το 1453. Έτσι επανήλθε το αριστοκρατικό πολίτευμα, και η εξουσία παραχωρήθηκε στα συμβούλια των ευγενών, ακυρώνοντας τα προνόμια των λαϊκών τάξεων και προκαλώντας αναταραχές στην Κεφαλονιά. Έκτοτε υιοθετήθηκε ένα συγκεκριμένο μοντέλο πολιτικής δομής που παραμένει αναλλοίωτο στις μέρες μας. Παγιώθηκαν συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις ελαφρώς αλλαγμένες κυρίως ονομαστικά παρά ποιοτικά. Την τότε μεγαλοαστική τάξη που αποτελούταν από ευγενείς μεγαλογαιοκτήμονες και μεγαλέμπορους, αποτελεί αντίστοιχα σήμερα η ντόπια πολιτική ελίτ με τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, με πρόσβαση στα δημόσια αξιώματα, οι οποίοι συχνά διαδραματίζουν ρόλο τοπικών κομματαρχών ακριβώς όπως παλιά. Οι άλλοτε αστοί, που διακρίνονταν 1) σε μεσαία αστική τάξη, η οποία συμπεριλάμβανε πρόσωπα οικονομικώς εύρωστα, με εμπορικές, επιχειρηματικές, ναυτικές δραστηριότητες και εξελίχθηκαν αντίστοιχα σε σημερινούς ιδιοκτήτες ξενοδοχείων και τουριστικών επιχειρήσεων. 2) στην τότε κατώτερη αστική τάξη, αποτελούμενη από βιοτέχνες και τεχνίτες που παραμένουν το ίδιο και σήμερα και γ) αγρότες  και κτηνοτρόφους  που παραμένουν το ίδιο και σήμερα, μόνο που πλέον είναι ποσοτικά λιγότεροι.

Η Κεφαλονιά εδώ και χρόνια αποτελεί μια μικρογραφία παρακράτους με πρωταγωνιστές τους εκάστοτε άρχοντες από τη μια και τους εφησυχασμένους ρουσφετο-συναινετικούς κατοίκους από την άλλη. Έχει εδραιωθεί μεταξύ τους ένας  κώδικας σιωπής που θέλει τους μεν πρώτους να δρουν ανενόχλητοι εις βάρος των υπόλοιπων κατοίκων και  της φύσης και τους δε δεύτερους να βολεύονται στη διαφθορά προκειμένου να κουκουλώσουν τις παρανομίες τους. Με άλλα λόγια έχει παγιωθεί μια αμφίδρομη σχέση συνενοχής μεταξύ ψηφοθηρικών αρπακτικών και  μικροκομπιναδόρων μικροαστών. Σε μια τέτοια κλειστή επαρχιακή κοινωνία η  παραβίαση της ‘΄ομερτά’’ αποτελεί σοβαρό αδίκημα και πληρώνεται με παραδειγματικό κοινωνικό στιγματισμό που καθιστά τον παραβάτη τον δακτυλοδεικτούμενο του χωριού.

Μέσα σ’ αυτό το σαθρό κοινωνικό περιβάλλον ως αναρχικοί διαλέγουμε το δρόμο της ρήξης με κάθε είδους ψυχαναγκαστικό θεσμό, οικογενειακό, πολιτικό, κοινωνικό. Απεχθανόμαστε τους κοινωνικούς ρόλους που ετεροκαθορίζονται με βάση τα κοινωνικά στερεότυπα  (π.χ. ο γιός του Δημάρχου, η θυγατέρα του φούρναρη, ο κουρλός του Αργοστολιού κ.τ.λ.) και εκπορνεύουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Τασσόμαστε ενάντια στις θρησκευτικές ηθικοπρεπείς προκαταλήψεις και τις συντηρητικές αντιλήψεις που ενοχοποιούν την ελευθερία, αναστέλλουν την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου και εγκλωβίζουν σε μια κατάσταση απόλυτης μοιρολατρίας. Στόχος μας είναι να διευρύνουμε έναν κοινωνικό διάλογο που αφορά τη διάδοση αντιιεραρχικών, αντιεμπορευματικών, ανθρωποκεντρικών κοινωνικών δομών. Ευελπιστούμε να σταθούμε εμπόδιο σ’ αυτό το όργιο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του ανθρώπινου εξευτελισμού και να συμβάλουμε στη  δημιουργία των ώριμων εκείνων συνθηκών που ευνοούν την κοινωνική αφύπνιση και, κατ’επέκταση, την κοινωνική ανατροπή.

Μέσα σε μια περίοδο ιδιαιτέρως τεταμένη λόγω της παγκόσμιας συστημικής κρίσης (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, περιβαλλοντικής) που τροφοδοτεί και ενδυναμώνει το καπιταλιστικό σύστημα εμείς κάνουμε προτάσεις που δεν είναι κομματικά καπελωμένες και μεθοδευμένες. Προτείνουμε τις απαλλοτριώσεις και την αναδιανομή πλούτου ως απάντηση στη σημερινή οικονομική πόλωση και το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Προτάσσουμε την κατάληψη των μέσων παραγωγής, την αξιοποίηση της γης και την αλληλέγγυα συνεισφορά. Βλέπουμε την κρίση ως μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε την κοινωνικοπολιτική αποσάθρωση και να επανεπενδύσουμε στις ανθρώπινες σχέσεις.

Με άλλα λόγια θέτουμε την αυτονομία ως αυτοσκοπό και θέτουμε υπό αμφισβήτηση το θεσμό του κράτους. Πρεσβεύουμε σε μια κοινωνία  με πλήρη εδαφική ανεξαρτησία χωρίς σύνορα, αυτοδιοικούμενη με κοινές συνελεύσεις και απαλλαγμένη από καπιταλιστικές μεθοδεύσεις. Προτείνουμε την συλλογικοποίηση της αντίστασης με συναποφάσεις και συνυπευθυνότητα. Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε είδους καθοδήγηση προτάσσοντας την αυτοοργάνωση με οριζόντια αντιιεραρχική δομή τους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια κ.τ.λ.

Αντιστεκόμαστε στην παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, την καταστολή κάθε μορφής, τα νέα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα, το ρατσισμό και την ξενοφοβία, την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων, της τέχνης, των ανθρώπινων σχέσεων και την καταστροφή της φύσης.

Εν κατακλείδι, ήρθαμε για να μείνουμε και θα μας βρίσκετε συνέχεια μπροστά σας. Και αν νομίζετε ότι είμαστε απελπισμένοι επειδή έχετε κάνει αφαίμαξη της ελευθερίας και των δικαιωμάτων μας, πλανάστε πλάνη οικτρά. Αντλούμε δύναμη και έμπνευση από την αλληλεγγύη και τους αγώνες των συντρόφων μας και σε πείσμα των καιρών σκοπεύουμε να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα για να εντοπίζουμε οποιαδήποτε οργουελική μετάλλαξη του λογικού σε νομιμοποιημένο και ορθολογικοποιημένο παράλογο. Εμείς θα σας κουρλάνουμε, όχι εσείς.

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ, ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ…

ΕΙΣ ΤΟ ΕΠΑΝΕΙΔΗΝ

Για την 5η Μάη

Την Τετάρτη 5 Μάη πραγματοποιήθηκε μια από τις πιο μαζικές εργατικές κινητοποιήσεις από τη μεταπολίτευση και μετά, με την απεργιακή συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στα νέα μέτρα που επέβαλαν οι διεθνείς τρομοκράτες του ΔΝΤ και της Ε.Ε .

Η ιστορία* επεφύλασσε η συγκεκριμένη ημέρα να γραφτεί στις πιο μαύρες σελίδες του σύγχρονου εργατικού κινήματος, καθώς παράλληλα με τις μεγαλειώδεις πορείες -και ενώ άλλοι εργάτες ασφυκτιούσαν στο χώρο της δουλειάς αποτρεπόμενοι με εργοδοτικές απειλές από το δικαίωμα της απεργίας- οι εργαζόμενοι στη Marfin στην οδό Σταδίου ασφυκτιούσαν στην κυριολεξία κατά τον εμπρησμό της τράπεζας.

Στο τραγικό αποτέλεσμα των 3 νεκρών από τον εμπρησμό συνέβαλε σε εγκληματικό βαθμό ο γνωστός άγνωστος δολοφόνος Βγενόπουλος, που ως ιδιοκτήτης της συγκεκριμένης τοκογλυφικής επιχείρησης είχε αποτρέψει με την απειλή της απόλυσης τους εργαζομένους του να απεργήσουν, γνωρίζοντας πως η πορεία θα περνούσε απ’ έξω και ότι οι τράπεζες παραδοσιακά αποτελούν στόχους επίθεσης στις διαδηλώσεις, είχε φροντίσει να μείνουν κλειδωμένοι στο κατάστημα χωρίς εξόδους διαφυγής και χωρίς ο χώρος να πληροί τα στοιχειώδη μέτρα πυροπροστασίας.

Φυσικά δεν περιμένουμε από τους τραπεζίτες να ενδιαφέρονται για τις συνθήκες ασφάλειας των εργαζομένων τους, αφού για τους πρώτους ο χαμένος χρόνος εργασίας είναι ζημία. Ίσα ίσα που μπορεί να τους/τις χρησιμοποιούν και ως ασπίδα προστασίας των βιτρινών ή των «πολύτιμων αγαθών» τους απέναντι στο σαρωτικό διάβα ενός εξαγριωμένου πλήθους. Ήταν και είναι εξαγριωμένοι βλέποντας τα δικαιώματα τους να συρρικνώνονται στο όνομα της ασφάλειας, τα εργατικά κεκτημένα δεκαετιών να εκμηδενίζονται, τα εισοδήματα τους να πετσοκόβονται στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας και της μελλοντικής εξόδου από την κρίση που οι ίδιοι οι διαχειριστές τους δημιούργησαν.

Το πλήθος του κόσμου που βγήκε στους δρόμους της Αθήνας την 5η Μάη, αριθμούσε πάνω από 200.000 άτομα, πλήθος πολυσυλλεκτικό σε επίπεδο ηλικιών, ταξικού προσδιορισμού και πολιτικών θέσεων. Μέσα στην ανωνυμία και την ασφάλεια που προκύπτει από τη δύναμη του πλήθους, αναδεικνύονται πρακτικές αλληλεγγύης και συναίνεσης που πηγάζει από το κοινό αίσθημα «έχουμε το δίκιο με το μέρος μας».

Έτσι, είδαμε κόσμο να αντιστέκεται στο χημικό πόλεμο, να απωθεί και να απαξιώνει την αστυνομία και αυθόρμητα να προσπαθεί να εισβάλει στο κΥνοβούλιο με καθόλου καλές προθέσεις για τους επίορκους «αντιπροσώπους» του λαού με τους παχυλούς μισθούς και τις ουρές των σκανδάλων. Αναντίστοιχα με την αυθόρμητη απόπειρα εισβολής στη Βουλή, παρακολουθήσαμε τις ετοιμοπόλεμες «ταξιαρχίες επαναστατικού μηδενισμού» , να θέτουν φωτιά στο κτίριο της Marfin την ώρα που απασχολούσε εργαζόμενους. Δυστυχώς, η λογική του φετιχισμού της βίας ως αυτοσκοπό μπορεί εύκολα να παρεκτραπεί σε ανεξέλεγκτη , τυφλή βία που καμουφλαρισμένη μ’ ένα επαναστατικό προσωπείο και χωρίς πολιτική ταυτότητα να στραφεί ενάντια στην ίδια την κοινωνία.

Θεωρούμε λοιπόν αναγκαίο να κάνουμε διακριτή τη θέση μας σχετικά με το τραγικό συμβάν του θανάτου των 3 υπαλλήλων της Marfin αλλά δεν θα αφήσουμε και κανένα κοράκι της πολιτικής και των ΜΜΕ να αντλεί υπεραξία ποινικοποιώντας ολόκληρο τον αναρχικό χώρο. Ως αναρχικοί δεν αποτάσσουμε τη βία αλλά την αποδεχόμαστε από θέση άμυνας απέναντι στη θεσμική βία αυτών που μας μασάνε τη ζωή. Βέβαια δε θεωρούμε πως η Εξουσία πεθαίνει με μερικές σπασμένες τζαμαρίες, αλλά ούτε είμαστε και της άποψης ότι «η πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι». Η Εξουσία βασίζεται πάνω σε ένα ολόκληρο σύστημα καταναγκαστικών σχέσεων μεταξύ αφεντικών και εργαζομένων. Έτσι, δε μπορούμε να θεωρήσουμε τους εργαζόμενους εχθρούς μας, διότι υφίστανται και αυτοί την εκμετάλλευση των αφεντικών τους για τους οποίους είμαστε όλοι αναλώσιμοι. Οπότε ας σταματήσει ο Βγενόπουλος να αποκαλεί τους εργαζομένους του συνεργάτες, όπως προκλητικά κάνει στις ανακοινώσεις του . Δεν είστε συνεργάτες κε Βγενόπουλε. Εσείς είστε αφεντικό και δη, μεγαλοκαπιταλιστής. Αυτοί ήταν υπάλληλοι σας. Οι νεκροί αυτοί είναι ταξικοί νεκροί, δικοί μας, της κοινωνίας και όχι της Marfin, ούτε του κράτους.

Η φωνή των 200.000 διαδηλωτών πάγωσε με την είδηση και φιμώθηκε από τους δημοσιογράφους που ως γνωστά φερέφωνα των ταγμάτων ασφαλείας και του κράτους έσπευσαν να εκφράσουν την αγανάκτηση και την οργή τους για τα γεγονότα, δίνοντας τους ένα ωραίο πρόσχημα να σπάσουν την απεργία της ΕΣΗΕΑ.

Φυσικά ξέχασαν ότι κατά την διάρκεια της πορείας ο κόσμος επιχείρησε να μπει στη βουλή, όχι για να διαπραγματευτεί με τους γκάνγκστερ του κΥνοβουλίου αλλά για να τους λιντσάρει.

Έκαναν πως δεν άκουσαν το οργισμένο πλήθος να κραυγάζει με πάθος «να καεί το μπουρδέλο η βουλή».

Έκαναν πως δεν κατάλαβαν ότι το δίκιο των διαδηλωτών θα νομιμοποιούσε τον κανιβαλισμό αν υπήρχε περίπτωση να παλουκώσουν στα έδρανα όποιων από τους 300 ‘ληστές με τις γραβάτες’ είχε το θράσος να εμφανιστεί μπροστά τους.

Και αναρωτιόμαστε αλήθεια αν υπήρχε έστω και ένας από τους 200.000 διαδηλωτές που πίστευε ότι θα κατέβει σε ειρηνική πορεία και όχι στο πεδίο της μάχης;

Και ποιοι από όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν από καιρό χάσει τα δικαιώματα τους αλλά ευτυχώς όχι την αξιοπρέπεια τους θα είχαν την όρεξη και την υπομονή για άλλες διαπραγματεύσεις και διαλόγους;

Σας ενημερώνουμε λοιπόν ότι:

  1. Δε μπορείτε να μας καταλογίζετε διατάραξη κοινής ειρήνης γιατί απλά δεν έχουμε ειρήνη

  2. Δε θα κλείσετε το στόμα του εξεγερμένου κόσμου γιατί απλά δεν μπορείτε να σταματήσετε τη λάβα του κοινωνικού ηφαιστείου που εσείς ξυπνήσατε

  3. Δεν είστε αρμόδιοι να καταλογίζετε ευθύνες γιατί είστε οι πλέον ανεύθυνοι

  4. Δε μπορείτε να αποφασίζετε για τις τύχες μας γιατί είστε τυχοδιώχτες

  5. Δε μπορείτε να μας ενοχοποιείτε για αντίσταση κατά της αρχής γιατί για μας δεν υπάρχει ούτε αρχή ούτε τέλος σ’ αυτό τον κύκλο κοινωνικής πάλης

Και για να μην είμαστε αχάριστοι ως ένδειξη αναγνώρισης του έργου και της κοινωνικής προσφοράς σας, σας απονέμουμε τον τίτλο των πιο διεφθαρμένων πολιτικών και άξιων συνεχιστών της χούντας…

Και σας προειδοποιούμε έτσι προληπτικά (ξέρετε εσείς) ότι το μάτι του τρελού κεφαλλονίτη έχει γυαλίσει περισσότερο …

ΌΡΣΕ ΡΕΝΤΙΚΟΛΑ-ΡΑΜΟΛΙΜΕΝΤΑ

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους της κατάληψης Ζαΐμη και στο στέκι μεταναστών, που δέχτηκαν τραμπούκικες επιθέσεις από τα τάγματα ασφαλείας της δημοκρατίας.

*Δεν κατηγορούμε την επιστήμη της Ιστορίας ως υπεύθυνη της τραγικότητας που συνοδεύει πλέον αυτή την ημερομηνία, αλλά αλίμονο, όλοι αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της, αφού Ιστορία γράφεται από τους δρώντες όρους του κοινωνικού γίγνεσθαι.

Πρωτοβουλία Αναρχικών Κεφαλονιάς